อานิสงส์การทำทานและความศรัทธาของนาง : หน้า 321/585

อานิสงส์ถวาย ขนมเบื้อง ๓๒๐ เราควรเพิ่มอาหารให้นางอีก คิดดังนี้แล้ว มารดาก็เพิ่มอาหาร ให้กับนางเป็นสองเท่า และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้นางมีโอกาส ทําทานเพิ่มมากขึ้น เกียรติศัพท์อันงดงามนี้ได้ขจรขจายไป จนเป็นที่ชื่นชมยินดีแก่เหล่าบัณฑิตนักปราชญ์ทั้งหลายในยุคนั้น เมื่อนางเติบโตเป็นสาว มารดาบิดาเห็นว่า ถึงเวลาที่ลูกสาวควร มีเหย้ามีเรือนจึงยกลูกสาวให้กุมารตระกูลหนึ่งในเมืองนั้นนั่นเอง โดยไม่ทันพิจารณาว่า ตระกูลที่ตนเองยกลูกสาวให้นั้น เป็น ตระกูลสัมมาทิฏฐิหรือไม่ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างโชคร้ายสำหรับนาง เพราะตระกูลนั้น เป็นมิจฉาทิฏฐิ ไม่มีศรัทธา ไม่มีความเลื่อมใสในพระรัตนตรัย แต่ถึงกระนั้นก็ตาม ดวงใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยของนาง ก็ไม่เคยถดถอยลงแม้แต่น้อย นางจะคอยหาโอกาสบำเพ็ญทาน อยู่เสมอ วันหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะออกเดินบิณฑบาตไปตาม ตรอกของเมือง แล้วไปยืนอยู่ที่ประตูเรือนของพ่อสามี ครั้น นางผู้เปี่ยมด้วยความดีงาม เห็นพระเถระก็ดีใจอย่างยิ่งว่า วันนี้ เป็นบุญลาภของเราจริงหนอ แม้จะออกเรือนแล้ว พระเถระ ก็ยังมาโปรดถึงประตูบ้าน วันนี้เราจะได้สร้างบุญใหญ่อีกแล้ว นางรีบนิมนต์ให้พระเถระเข้าไปในเรือนของพ่อสามี