อานิสงส์การถวายข้าวตัง : หน้า 157/585

suall อานิสงส์ถวายข้าวตัง ๑๕๖ ขยับกายไปไหน เพราะท่านมาที่นี่เพื่อหวังจะอนุเคราะห์เธอ โดยเฉพาะมหาชนที่อยู่ในละแวกนั้น เห็นเหตุการณ์นั้น ต่างพา กันกระวีกระวาดน้อมอาหารที่ประณีตมาถวายพระเถระ แต่ พระเถระก็ไม่รับ เพียงยืนนิ่งด้วยอาการดุษณี หญิงผู้ยากไร้ เห็นอาการของพระเถระนั้นก็คิดว่า สงสัยวันนี้พระเถระคงตั้งใจ มาโปรดเรา ทั้งเนื้อทั้งตัวของเราก็ไม่เหลือทรัพย์สมบัติอะไรแล้ว ทรัพย์สมบัติภายนอกเมื่อวิบัติบังเกิดขึ้นก็กลับกลายเป็นอื่น เรา ไม่สามารถที่จะเอามาใช้สอยได้ แต่วันนี้เราจะเอาข้าวตังก้นหม้อ ซึ่งเป็นอาหารดีที่สุดที่เรามีอยู่ น้อมถวายทำบุญกับท่าน เพื่อ เปลี่ยนของหยาบๆ เป็นทรัพย์ละเอียดติดตัวเราไปในภพเบื้องหน้า ถึงเธอจะยากไร้ด้วยทรัพย์แต่ก็ไม่จนความคิด คิดดังนี้ แล้วหัวใจเธอพองโตด้วยมหาปีติ เพราะความยากไร้ไม่ใช่ อุปสรรคของการสร้างบารมี เธอยากไร้เพียงทรัพย์ แต่จิตใจ ของเธอไม่ได้ขัดสนเพราะความตระหนี่เลย เธอได้น้อมถวาย อาหารคือข้าวตังก้นหม้อแด่พระเถระ พระเถระคิดว่า เราจะ ทำให้ใจหญิงนี้เกิดมหาปีติในบุญเพิ่มขึ้น ท่านจึงนั่งลงฉันในที่อัน เหมาะสม ฉันเสร็จก็อนุโมทนาบุญต่อเธอแล้วก็จากไป มหาปีติ อันใหญ่หลวงได้บังเกิดขึ้นแก่หญิงนั้นไม่มีประมาณ แล้วใน ยามต้นของวันนั้นเอง นางก็ได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหันด้วย โรคปัจจุบันทันด่วน ได้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นนิมมานรดี