อานิสงส์ถวายเครื่องอัฏฐบริขาร : หน้า 467/585

sumal อานิสงส์ถวายเครื่องอัฏฐบริขาร ๔๖๖ ทรัพย์สมบัติในโลกนี้เป็นเพียงเสบียงในการสร้างบารมี และมีไว้เพื่อหล่อเลี้ยงสังขารให้ดำรงอยู่ได้ ส่วนอริยทรัพย์เป็น ทรัพย์อันประเสริฐที่จะส่งผลให้ได้รูปสมบัติ โภคสมบัติ คุณสมบัติ ตลอดจนสวรรค์สมบัติและนิพพานสมบัติ ในภพภูมิที่ได้ไปบังเกิด เป็นสิ่งที่นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น ทรงสรรเสริญและแนะนำให้สั่งสมไว้ เพราะอริยทรัพย์เป็น สหายหรือมิตรแท้ในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ จะติดตาม ตัวเราไปเหมือนเงาตามตัว ซึ่งอริยทรัพย์จะเกิดขึ้นได้ต้องอาศัย การสั่งสมบุญอย่างเดียวเท่านั้น มีวาระพระบาลีที่กล่าวไว้ใน ขุททกนิกาย ชาดก ว่า “มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำที่ไหลมาจากทุกทิศทุกทาง ไฟ ไม่อิ่มด้วยเชื้อ พระราชาไม่ทรงอิ่มด้วยราชสมบัติ คนพาล ไม่อิ่มด้วยบาป หญิงไม่อิ่มด้วยของ ๓ อย่าง คือ เมถุนธรรม เครื่องประดับ และการคลอดบุตร พราหมณ์ไม่อิ่มด้วยมนต์ ผู้ได้ฌานไม่อิ่มด้วยวิหารสมาบัติ คือการเข้าฌาน พระเสขะ ไม่อิ่มด้วยการสละออกในการให้ทาน ผู้มักน้อยไม่อิ่มด้วย ธุดงค์คุณ ผู้เริ่มทำความเพียรไม่อิ่มด้วยการปรารภความเพียร ผู้แสดงธรรม คือนักเทศน์ไม่อิ่มด้วยการสนทนาธรรม ผู้กล้าหาญไม่อิ่มด้วยบริษัท ผู้มีความศรัทธาไม่อิ่มด้วยการ อุปัฏฐากพระสงฆ์ ทายกไม่อิ่มด้วยการบริจาค บัณฑิตไม่อิ่ม ด้วยการฟังธรรม บริษัท ๔ ไม่อิ่มในการเฝ้าพระพุทธเจ้า”