ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวายศาลา จาตุรมุข
๓๐๔
กว้างขวางใหญ่โตถึง ๑๒ โยชน์ สูง ๑๐๐ โยชน์ ผุดขึ้น
ในเทวโลกชั้นดาวดึงส์
วันหนึ่ง ท่านพระมหาโมคคัลลานเถระเหาะไปเทวโลก
เห็นปราสาทหลังนั้นเข้า ท่านจึงถามเหล่าเทวดาที่มาประชุมกันว่า
“ทิพยปราสาทที่เต็มไปด้วยนางเทพอัปสรนั้น เกิดขึ้นเพื่อใคร
ทําไมช่างงดงามยิ่งนัก” พวกเทวดาได้กราบเรียนพระเถระไปว่า
“พระคุณเจ้าผู้เจริญ ปราสาทนี้เกิดขึ้นด้วยบุญญานุภาพของ
นายนันทิยะ ตอนนี้เขายังอยู่ในโลกมนุษย์อยู่เลย เนื่องจาก
อุบาสกท่านนี้ได้สร้างวิหารถวายพระบรมศาสดาในป่าอิสิปตนะ
ส่วนหมู่นางเทพอัปสรที่พระคุณเจ้าเห็นอยู่นั้น เป็นบริวารที่
เฝ้ารอนายนันทิยะอยู่”
พวกนางเทพอัปสรเมื่อเห็นพระเถระ ก็รีบลงมาจาก
ปราสาท เข้ามากราบเรียนพระเถระว่า “พระคุณเจ้าผู้เจริญ
พวกดิฉันเกิดในที่นี้ด้วยหวังว่า จะช่วยกันอุปัฏฐากนายนันทิยะ
แต่ไม่เห็นนายนันทิยะมาเลย รู้สึกเบื่อหน่ายเหลือเกิน รบกวน
พระคุณเจ้าช่วยบอกเขาด้วยว่า ขอให้ท่านสละสมบัติอันเป็น
ของมนุษย์ แล้วมาเสวยสมบัติอันเป็นทิพย์นี้ เหมือนกับการ
ทำลายถาดดิน แล้วถือเอาถาดทองคำเถิด”
พระเถระกลับจากเทวโลกแล้ว จึงเข้าไปทูลถามพระผู้มี