ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
อานิสงส์ถวาย ข น ม ส ด
๓๘๑
ท่านก็เป็นพระอริยบุคคลขั้นพระโสดาบัน มีศรัทธาที่ตั้งมั่นใน
พระรัตนตรัย ได้บำเพ็ญบุญเป็นแบบอย่างแก่เหล่าพสกนิกร
ของท่าน ทำให้ข้าราชบริพารและประชาชนพลเมือง ต่างรักใน
การสั่งสมบุญสร้างกุศลเหมือนกับพระองค์ จึงทำให้มหานคร
ของพระองค์ เป็นมหานครที่อบอวลด้วยคุณงามความดี
ประชาชนคนธรรมดาทั่วไป ก็ยังแสวงหาโอกาสในการสร้างบุญ
อยู่ตลอดเวลา
ในสมัยนั้น มีคนเลี้ยงโคชาวราชคฤห์คนหนึ่ง วันๆ หนึ่ง
ต้องออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อไปทํางาน อาชีพนายโคบาลสมัย
ก่อนนี้ จะต้องเลี้ยงดูโคให้ผู้อื่นแล้วได้รับค่าจ้างเป็นผลตอบแทน
ไม่มีโคเป็นของตัวเอง วันๆ หนึ่งก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาเลี้ยงโค
เท่านั้น มีอยู่วันหนึ่ง ออกจากบ้านล่าช้ากว่าปกติเล็กน้อย ในมือ
ของเขาได้ถือขนมสดมาด้วย เพื่อที่จะนำไปเป็นอาหารของตนเอง
โดยมีผ้าเก่าๆ ห่อเก็บไว้ นายโคบาลนี้ได้มุ่งหน้าออกไปจาก
สถานที่ที่จะต้องไปเลี้ยงโคตามปกติของทุกวัน
ในขณะที่นายโคบาลนั้นก้มหน้าก้มตาเดินอยู่ เป็นเวลา
เดียวกับที่พระมหาโมคคัลลานะออกเดินบิณฑบาต พระเถระ
มองเห็นนายโคบาลก็รู้ว่า ในวันนี้นายโคบาลนี้จะตาย อายุขัย
ของเขาได้หมดลงในวันนี้แล้ว จึงคิดที่จะสงเคราะห์ชายผู้นี้เพื่อ