ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bul
อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ครึ่งวัน
๕๒๒
วันอุโบสถวันหนึ่ง ท่านเศรษฐีจึงให้นางทาสีหุงข้าวปลา
อาหารแต่เช้าตรู่โดยสั่งว่า “วันนี้เป็นวันอุโบสถ ให้เจ้ารีบหุงข้าว
สำหรับพวกเราทั้งหมด เมื่อรับประทานอาหารแล้วจะได้รักษา
อุโบสถกัน” เมื่อได้รับคำสั่งอย่างนี้ นางทาสีก็ได้จัดเตรียมอาหาร
วันนั้นพระโพธิสัตว์ตื่นแต่เช้าตรู่ออกไปทำงาน โดยที่ไม่มีใคร
บอกเลยว่า วันนี้เป็นวันรักษาอุโบสถ ท่านก็ทำงานไปตามปกติ
เมื่อฝ่ายที่รักษาอุโบสถทานอาหารแล้ว ต่างก็นึกถึงศีลและกลับ
ไปที่อยู่ของตัวเอง
ส่วนพระโพธิสัตว์กลับจากที่ทำงานในเวลาพระอาทิตย์
ตกแล้ว เตรียมที่จะทานอาหารที่เขาเตรียมไว้ให้ แต่พระโพธิสัตว์
สังเกตเห็นไม่มีใครมาทานอาหารร่วมด้วย ก็เอ่ยปากถามว่า
“ปกติแล้วเวลาเย็นมีแต่เสียงอื้ออึง วันนี้ ทำไมคนอื่นๆ หายไป
ไหนกันหมด” พอได้ฟังว่า วันนี้เป็นวันอุโบสถ ทุกๆ คนจึงรักษา
อุโบสถศีลกัน พระโพธิสัตว์จึงคิดว่า เราผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ไม่
มีศีล ควรที่เราจะรักษาอุโบสถศีล จึงเข้าไปหาท่านเศรษฐี
พร้อมกับขอสมาทานอุโบสถศีล
ท่านเศรษฐีเมื่อฟังอย่างนั้นก็พูดว่า “หากท่านปรารถนา
จะรักษาอุโบสถแล้วละก็ จะได้เพียงแค่กึ่งอุโบสถเท่านั้น เพราะ
เลยเวลามาแล้ว” พระโพธิสัตว์มีใจที่เปี่ยมด้วยความศรัทธาเต็มที่
แม้จะทราบอย่างนั้นท่านก็ตอบตกลงอย่างไม่ลังเล หลังจากได้