ธรรมะเพื่อประชาชนในอานิสงส์การถวายมะม่วง : หน้า 264/585

ธรรมะเพื่อประชาช อานิสงส์ถวายมะม่วง ๒๖๓ ได้ประทานผลหนึ่งให้กับพระสารีบุตร ผลหนึ่งให้กับพระมหา โมคคัลลานะ ผลหนึ่งให้กับพระมหากัสสปะ อีกผลหนึ่งพระองค์ทรง เสวยเองราชบุรุษเห็นเช่นนั้นก็ทูลเรื่องราวถวายพระเจ้าพิมพิสาร ทําให้พระองค์ทรงปลื้มพระทัยเป็นอย่างยิ่ง ดำริว่า “บุรุษนี้เป็นบัณฑิตจริงๆ ยอมสละชีวิตของตนเพื่อการ ถวายทาน เป็นผู้ขวนขวายสร้างบุญอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน บุคคลเช่นนี้ สมควรที่เราจะยกย่องให้เป็นแบบอย่าง” จึงประกาศ ชื่นชมอนุโมทนา และได้พระราชทานบ้านส่วยตำบลหนึ่งพร้อม ผ้าอย่างดี รวมทั้งเครื่องประดับให้เขา พลางตรัสว่า “วันนี้ ท่านได้สร้างบุญใหญ่ที่ทำได้ยาก ขอท่านจงให้ส่วนบุญแก่เราบ้าง” พนักงานเฝ้าสวนก็กราบทูลว่า “ข้าแต่เทวะ ข้าพระบาทขอถวาย ส่วนบุญให้แก่พระองค์” พระเจ้าพิมพิสารก็ทรงอนุโมทนา เมื่อถึงคราวหมดอายุขัย พนักงานเฝ้าสวนนั้นได้ไปเกิด ในหมู่เทพชั้นดาวดึงส์ มีวิมานทองคำสูงถึง ๑๖ โยชน์ มีห้อง รโหฐานถึง ๗๐๐ ห้อง บังเกิดขึ้นพร้อมกับมหาสมบัติอันเป็นทิพย์ อีกมากมาย วันหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้จาริกไป ในเทวโลก พบเทพบุตรนั้น ได้เห็นสมบัติทิพย์ที่ตระการโอฬาร พระเถระจึงถามว่า “ท่านเทพบุตร วิมานของท่านมีเสาเป็นแก้ว มณีสูง ๑๖ โยชน์ โดยรอบเป็นห้องรโหฐานถึง ๗๐๐ ห้องปูลาด