ธรรมะเพื่อประชา: อานิสงส์ถวายสังฆทาน : หน้า 294/585

ธรรมะเพื่อประชา อานิสงส์ถวายสังฆทาน ๒๕๓ นี่เป็นถ้อยคําของพระทัพพมัลลบุตร ที่ท่านระลึกชาติ ย้อนหลังไปดูประวัติการสร้างบารมีของตัวเอง ว่ามีบุญอะไรบ้าง หนอที่เป็นเหตุให้ท่านได้นิพพานสมบัติ ก็รู้ว่าเป็นเพราะบุญที่ได้ ถวายสังฆทานแด่ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข การที่ท่าน ประสบความสําเร็จแล้วย้อนกลับไปดูต้นเหตุแห่งความสุขและ ความสําเร็จนั้น ทำให้ตระหนักว่า การที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งเกิด มาในโลกนี้ ล้วนแล้วจะต้องตั้งเป้าหมายของชีวิตเอาไว้ ไม่ว่าจะ อยู่ตรงไหนหรืออยู่ในสถานะใดก็ตามต้องมีเป้าหมาย และ นําเนินไปตามปณิธานที่ได้ตั้งใจเอาไว้ สิ่งหนึ่งที่จะทำให้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต ที่จะลืม เสียไม่ได้เลย นั่นคือบุญ บุญเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการผลักดัน ให้งานต่างๆ ทั้งที่เป็นทางโลกและทางธรรมบรรลุผล เพราะบุญนี้ คือทุกสิ่ง เป็นพลังความดีที่จะคอยช่วยเหลือประคับประคอง ให้เรารอดพ้นจากภัยอันตรายต่างๆได้ และบุญนี่แหละที่ดลบันดาล ความสุขความสำเร็จให้เรา ไม่ว่าจะเป็นความสุขที่เป็นโลกิยะ หรืออริยะ พระทัพพมัลลบุตรเถระก็เช่นเดียวกัน ท่านเป็นตัวอย่าง ของนักสร้างบารมีที่มีประวัติการสร้างบารมีน่าสนใจทีเดียว คือ ท่านชอบถวายสังฆทานเป็นประจำ ท่านรู้ว่าสังฆทานมีอานิสงส์ ใหญ่ เป็นบุญที่ไม่ใช่ทำกันได้ง่ายๆ ต้องมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้น