ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
อานิสงส์ถวายวิหาร
๔๑
เมื่อลงมาเกิดในโลกมนุษย์อีกครั้ง ก็ได้เป็นพระมเหสี
ของพระเจ้าจักรพรรดิ และพระเจ้าประเทศราชตามลำดับ เสวย
สมบัติอันเลิศทั้งในสวรรค์และมนุษยโลก มีความสุขในทุกภพ
ทุกชาติ ไม่เคยต้องไปตกระกำลำบากเลย นี่เป็นเพราะผลบุญ
ทีได้ถวายวิหารทาน ด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย
เมื่อมาถึงสมัยพุทธกาลนี้ พระนางได้มาบังเกิดเป็น
พระราชธิดาของพระเจ้าโกญจะ ในกรุงมันตาวดี พระชนกชนนี
ได้ขนานพระนามว่า สุเมธา เป็นนารีรัตน์ผู้มีความงามเป็นเลิศ
มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด พระชนกชนนีปรึกษากันว่า จักถวาย
พระนางแด่พระเจ้าอนิกรัตตะ แห่งกรุงวารณวดี แต่เนื่องจาก
พระนางได้ฟังธรรมจากสำนักของภิกษุณีอยู่บ่อยๆ จึงบังเกิด
ความสังเวชในสังสารวัฏ อีกทั้งเนื่องจากพระนางมีบุญบารมี
เต็มเปี่ยม พร้อมจะบรรลุธรรมในชาตินี้อยู่แล้ว จึงไม่คิดข้อง
เกี่ยวในกามคุณอีกต่อไป ทรงมีพระทัยน้อมมาทางเนกขัมมะ
มีพระประสงค์จะออกผนวชเพื่อหลีกออกจากกาม
พระนางได้ทูลบอกพระบิดาว่า “ลูกไม่ประสงค์จะครอง
เรือน ลูกยินดีอย่างยิ่งในพระนิพพาน ภพถึงแม้ว่าจะเป็นทิพย์
ก็ไม่ยั่งยืน จะป่วยกล่าวไปใยถึงกามทั้งหลาย ซึ่งเป็นของว่างเปล่า
มีรสอร่อยน้อย มีความคับแค้นใจมาก กามทั้งหลายเผ็ดร้อน
เปรียบด้วยงูพิษที่พวกคนเขลาพากันจนดักดาน คนเขลาเหล่านั้น