ธรรมะเพื่อประช: อานิสงส์การให้ทาน : หน้า 532/585

ธรรมะเพื่อประช อานิสงส์ให้ข้าวสุนัข กิน ๕๓๑ หลังจากพระผู้มีพระภาคเจ้าดับขันธปรินิพพานไปแล้ว ท่านได้ถือกำาเนิดในตระกูลหนึ่งในหมู่บ้านปูวคัลลกะ มารดา บิดาตั้งชื่อว่า ติสสะ ซึ่งแปลว่า ผู้รักษาวงศ์ตระกูลของตน เมื่อเจริญวัยขึ้น ท่านได้ฟังธรรมเกี่ยวกับทุกข์โทษในฆราวาส และอานิสงส์ของการบรรพชา จึงสละทรัพย์สมบัติ เข้าไปยัง ปูววัลลกวิหารเพื่อขอบรรพชา เมื่อบรรพชาอุปสมบทแล้ว ท่านตั้งใจบำเพ็ญเพียรไม่นานก็ได้บรรลุอรหัตตผล ท่านเป็นผู้มี ปัญญามากเป็นที่รวมแห่งคลังปริยัติ มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว ประเทศลังกา ทุกครั้งที่บิณฑบาต ท่านจะได้รับข้าวสาลีกับแกงเนื้อที่มี รสเลิศและน้ำมันเนยหอมเสมอ กระทั่งพระเถระอายุได้ 50 พรรษา บุตรอำมาตย์ผู้หนึ่งเกิดความคิดขึ้นว่า คนส่วนใหญ่ พากันลือว่า ข้าวสาลีกับแกงเนื้อ และน้ำมันเนยหอมเกิดขึ้นกับ พระเถระรูปนี้เป็นนิตย์ เราจะต้องทดสอบเรื่องนี้ดูว่าเป็นจริง หรือไม่ คิดดังนั้นแล้วจึงพูดกับภรรยาว่า “นางผู้เจริญ พรุ่งนี้ ฉันอยากถวายทานแด่พระติสสเถระที่อยู่วิหารปูวบรรพต เธอจงหุงข้าวยาคูผสมข้าวสาร เมื่อใกล้เวลาเพลเธอจงถวาย ข้าวผสมกับแกงผักตามด้วยน้ำผักดอง” ครั้นรุ่งอรุณเขารีบไป วิหาร และได้นิมนต์พระเถระด้วยตนเอง จากนั้นท่านก็ไปทำ ธุระที่อื่นต่อไป