ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ถวายผ้าหนึ่งคู่
๔๑๕
ป่าแห่งนี้เพื่อบำเพ็ญเพียร จึงทำให้ผู้คนทั้งหลายเรียกป่านั้นว่า
อิสิปตนะ แปลว่า ที่ลงมาแห่งพวกฤาษี ส่วนคำว่า มฤคทายะ
นั้น แปลว่า ที่ให้อภัยแก่ฝูงเนื้อ เนื่องจากเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์
จึงทำให้มีเหล่าฝูงเนื้อมาอาศัยอยู่ พระราชาก็พระราชทานอภัย
ให้กับสัตว์เหล่านั้น จึงทําให้ป่าได้ขนานนามว่า อิสิปตนมฤค
ทายวัน
ในสมัยนั้น ได้มีอุบาสิกาท่านหนึ่งที่อยู่กรุงพาราณสี
เป็นผู้ที่มีศรัทธามาก สมบูรณ์ด้วยศีล คือรักษาศีลจนเป็นอุปนิสัย
และเป็นอุบาสิกาที่มีความประพฤติงดงาม สมกับเป็นผู้ที่มีธรรมะ
เป็นอาภรณ์เรียกได้ว่า งามทั้งกายและใจ ทุกๆ วันเธอจะหา
โอกาสสั่งสมบุญอยู่อย่างต่อเนื่อง ไม่เคยว่างเว้นจากการ
ทําความดีเลย วันหนึ่งเธอคิดว่า เราน่าจะสร้างบุญพิเศษ
สักอย่างหนึ่งกับพระผู้มีพระภาคเจ้า จะได้เป็นอานิสงส์พิเศษ
ติดตัวเราไปในภพชาติเบื้องหน้า
เมื่อคิดอย่างนี้แล้วก็ตั้งใจทอผ้าขึ้นมาคู่หนึ่ง ทำอย่าง
ประณีต ซักและย้อมอย่างดีแล้วก็เดินทางออกจากบ้าน มุ่ง
ตรงไปทางที่พระบรมศาสดาประทับอยู่ เมื่อเข้าเฝ้าแล้วก็น้อม
ถวายผ้าที่ตั้งใจกระทำมาอย่างดีนั้นแด่พระพุทธองค์ จากนั้น
กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ผ้าคู่นี้ หม่อมฉันตั้งใจทำมา