ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวายงา
១៨២
ทำความเคารพพระพุทธองค์ พลางคิดว่า “วันนี้เป็นบุญลาภ
ของเรายิ่งนักที่ได้พบพระผู้มีพระภาคเจ้า
เราจะเอาอะไรหนอ
สร้างบุญกับพระพุทธองค์” นางคิดอย่างนี้แล้วก็มองหาสิ่งของ
ไม่เห็นสิ่งอื่น นอกจากเมล็ดงาที่ตนเองตั้งใจจะคั้นเป็นนํ้ามัน
เพื่อรับประทานเอง
ด้วยความคิดที่จะทําบุญทันที ไม่ได้มีความคิดที่จะขอคิด
ดูก่อน นางรีบตะล่อมงาเป็นกอง แล้วกราบนิมนต์พระผู้มี
พระภาคว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระองค์โปรดอนุเคราะห์
แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด ขอจงทรงรับไทยธรรมของคนยาก เพื่อ
ประโยชน์เกื้อกูลแก่ข้าพระองค์ต่อไปในภายภาคหน้าด้วยเถิด”
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงน้อมบาตรเข้าไปรับอาหารของนาง
นางดีใจมากเอามือทั้งสองข้างกอบงาแล้วก็ใส่ลงในบาตรของ
พระพุทธองค์ จากนั้นก็ถวายบังคม ครั้นพระพุทธองค์ทรงรับ
บาตรแล้ว ก็ตรัสว่า “ขอท่านจงเป็นสุขเถิด” แล้วเสด็จกลับไป
หลังจากนั้นนางเกิดความปีติที่ได้สร้างบุญกับพระพุทธ
องค์มาก แม้จะทำภารกิจการงานทั้งวันก็ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย
เมื่อยล้าแม้แต่นิดเดียว หัวใจแช่มชื่นเบิกบานด้วยกระแสธาร
แห่งบุญที่บังเกิดขึ้น ใครก็ตามที่ได้สร้างบุญด้วยหัวใจที่เบิกบาน
ผ่องใส ตัดความตระหนี่ออกจากใจได้อย่างเด็ดขาด ทำความ
รู้สึกว่า แม้จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายแล้วก็ตาม ก็ขอเอาบุญก่อน