ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
อานิสงส์ถวายน้ำผึ้ง
ကောက
ในขณะนั้นเอง พระบรมศาสดาทรงแต่งตั้งภิกษุรูปหนึ่ง
ไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ ผู้เป็นเลิศกว่าภิกษุทั้งหลายทางด้าน
มีลาภ ชายหนุ่มท่านนี้คิดอยากได้ตำแหน่งนั้นบ้างจึงเข้าไปนิมนต์
พระบรมศาสดาเพื่อมารับมหาทานอยู่ ๗ วัน แล้วก็ขอพรว่า
“การทำบุญใหญ่ครั้งนี้ ข้าพระองค์ไม่ปรารถนาสมบัติอย่างอื่น
เลย แต่ว่าอยากเป็นผู้เลิศด้วยลาภ” พระศาสดาตรวจดูด้วย
อนาคตังสญาณ เมื่อเห็นว่าจะสำเร็จ จึงพยากรณ์ว่า “ความ
ปรารถนาของเธอจะสําเร็จในยุคของพระสมณโคดม” ชายหนุ่ม
เมื่อได้ฟังดังนั้น ก็ปีติใจมาก หลังจากวันนั้นก็สั่งสมบุญตลอดชีวิต
เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในเทวดาและมนุษย์เรื่อยมา
จนกระทั่ง มาเกิดในสมัยของพระวิปัสสีสัมมาสัมพุทธเจ้า
ได้ลงมาเกิดในหมู่บ้านเล็กๆ ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนัก สมัยนั้น
ชาวเมืองกำลังช่วยกันถวายทานกับพระตถาคต ขณะจัดแจง
ทานอยู่นั้น ก็พบว่ายังไม่มีน้ำผึ้งและนมส้ม จึงส่งตัวแทนไป
แสวงหาน้ำผึ้งและนมส้ม ฝ่ายชายหนุ่มท่านนี้ถือเอากระบอก
เนยแข็งมาจากบ้าน ถือเดินมาเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงพระนคร
ก็หยุดพักผ่อนตามสบาย พอดีเงยหน้าขึ้นไปบนต้นไม้ เห็น
รวงผึ้งที่ไม่มีตัว ขนาดเท่างอนไถ จึงถือเดินเข้าไปในพระนคร
ด้วยตั้งใจว่าจะเอาไปขายในพระนคร
ในขณะนั้น ตัวแทนชาวเมืองเห็นหนุ่มบ้านนอกเดินถือ