ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
อานิสงส์ถวายข้าวมธุปายาส
๕๓
ผ้าสาฎกอีกหนึ่งผืน นับตั้งแต่วันนั้น พราหมณ์ก็ตามนึกถึงบุญใหญ่
ที่ตนเองได้ทําแบบทุ่มสุดใจเรื่อยมา
ด้วยผลแห่งทานบารมีที่ทำบุญถูกทักขิไณยบุคคล เมื่อ
ละโลกไปแล้ว บุญก็ส่งผลให้พราหมณ์ไปเกิดในตระกูลอุปัฏฐาก
พระเถระ ในเมืองสาวัตถี ในวันที่ท่านเกิด พวกญาติได้นิมนต์
พระเถระมาฉันภัตตาหารที่บ้าน ทันทีที่เด็กน้อยได้เห็นพระเถระ
ก็ระลึกชาติได้ว่า ที่ตนได้เกิดมาในตระกูลของมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ
ก็เพราะอาศัยพระเถระรูปนี้ วันนี้นับว่าเป็นบุญลาภอันประเสริฐ
ที่จะได้ถวายทานแก่พระเถระอีก
พอพวกญาติจะอุ้มเข้าไปหาพระเถระ เด็กน้อยใช้นิ้วมือ
เกี่ยวผ้ากัมพลไว้ไม่ยอมปล่อย ญาติเห็นอาการนั้น จึงอุ้มเด็ก
เข้าไปหาพระเถระพร้อมผ้ากัมพล พอเข้าไปถึงเบื้องหน้า
พระเถระ เด็กน้อยก็ปล่อยผ้าให้ตกลงแทบเท้าท่าน พวกญาติ
จึงหยิบผ้าผืนนั้นขึ้นมาถวายพระเถระ แล้วพากันตั้งชื่อเด็กน้อย
นั้นว่า “ติสสะ” เหมือนชื่อเดิมของพระเถระก่อนที่จะบวช
ต่อมาเมื่อติสสะอายุได้เพียง ๗ ปี บุญในตัวของเขา
ก็เต็มเปี่ยม เห็นทุกข์ภัยในการเกิดบ่อยๆ จึงขอบวชเป็นสามเณร
อยู่กับพระสารีบุตรเถระ ฝ่ายบิดามารดาก็ไม่ได้ขัดข้องทั้งยังมี
จิตยินดีและอนุโมทนา จึงพาไปหาพระสารีบุตรที่วัด พระเถระ