ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ครึ่งวัน
๕๒๕
พระราชาทรงมีความสุขเป็นพิเศษ เพราะไม่รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด
จึงประทานพรแก่นายคังคมาละว่า “วันนี้ ท่านทำให้เราพอใจ
ท่านอยากจะได้อะไรก็บอกมาเถิด” เมื่อได้โอกาสอย่างนี้ช่าง
กัลบกก็ทูลถามถึงการอุทานนั้น พระราชาผู้ที่ไม่เคยเปิดเผย
เรื่องราวอย่างนี้มาก่อน แต่เมื่อลั่นวาจาแล้วก็ไม่อาจคืนค่าได้
พระองค์จึงเล่าว่า “ดูก่อนคังคมาละ เรื่องราวของเรานี้น่า
อัศจรรย์นัก ที่เราได้ครอบครองมหาสมบัติใหญ่อย่างนี้ หาใช่
ด้วยอานุภาพอย่างอื่นไม่ แต่เป็นผลแห่งการรักษาอุโบสถกรรม
เพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้น” แล้วก็ทรงเล่าเรื่องราวในอดีตให้ฟัง
นายกัลบกเมื่อรับทราบอย่างนั้นก็คิดว่า พระราชาทรงรักษา
อุโบสถแค่ครึ่งวันยังได้รับอานิสงส์ถึงเพียงนี้ เราควรออกบวช
แสวงหาที่พึ่งให้กับตัวเองดีกว่า จึงทูลลาพระราชาออกบวช
ท้ายที่สุดก็ได้บรรลุปัจเจกโพธิญาณ เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า
ส่วนพระโพธิสัตว์ก็ไม่ประมาท ทรงครองราชย์โดยธรรมและ
สั่งสมบุญตลอดชีวิต เมื่อพระบรมศาสดาแสดงธรรมจบแล้ว ก็
ตรัสสรุปว่า “ดูก่อนอุบาสกทั้งหลาย การอยู่รักษาอุโบสถ เป็นสิ่ง
ประเสริฐที่ควรทำอย่างยิ่ง”
เราจะเห็นว่า อานิสงส์แห่งการรักษาอุโบสถศีล ด้วย
การตั้งใจอบรม าระกาย วาจา ใจ ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์
แม้เพียงช่วงระยะเวลาสั้น ยังมีอานิสงส์ยิ่งใหญ่ไพศาลเกินควร