ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
อานิสงส์ถวายน้ำผึ้ง
๓๗๐
การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพุทธศาสนาไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
เพราะจะต้องมีบุญที่ได้สั่งสมมาดีแล้ว เมื่อเกิดมาแล้ว ก็ไม่ใช่ว่า
จะดำรงตนอยู่ได้อย่างมีความสุขกันทุกคน เพราะการได้อัตภาพ
เป็นมนุษย์ นับว่าเป็นเรื่องที่ยากแสนยากแล้ว แต่การดำรงชีวิต
ให้ทรงคุณค่า ก็ยากหนักยิ่งขึ้นไปอีก เพราะเกิดมาจะต้องทำมา
หากิน ทํามาหาเก็บ ทํามาหาใช้ แต่จะมีสักกี่คน ที่ทํางานควบคู่
กับการสร้างบารมี ทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา ทำสอง
อย่างควบคู่กันไปอย่างมีประสิทธิภาพ ตราบใดที่เรายังต้อง
เวียนว่ายตายเกิดอยู่ เราต้องไม่ประมาทในการสั่งสมบุญ
แสวงหาทรัพย์ด้วย ขวนขวายเอาบุญควบคู่กันไปด้วย เมื่อเรา
เข้าใจอย่างนี้ ก็ควรเลือกทำแต่ความดีล้วนๆ เก็บเกี่ยวเอาบุญ
ให้ได้มากที่สุด แล้วชีวิตของเราจะทรงคุณค่าและมีความหมาย
สมเด็จพระบรมศาสดาตรัสไว้ใน นิธิกัณฑสูตร ว่า
“เอส เทวมนุสฺสานํ
สพฺพกามทโท นิธิ
ย์ ย์ เทวาภิปฏฺเฐนฺติ สพฺพเมเตน ลภติ
ขุมทรัพย์คือบุญนี้ ให้สมบัติน่าใคร่ทุกอย่างแก่เทวดา
และมนุษย์ทั้งหลายได้ เหล่าเทวาและมนุษย์ทั้งหลาย
ปรารถนาผลใดๆ ผลนั้นๆ ทั้งหมด สำเร็จได้ด้วยบุญนิธินั่น”
ขุมทรัพย์ต่างๆ ที่มีอยู่ในโลก ที่เป็นของหยาบๆ แม้จะมี