ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
อานิสงส์ถวาย ผล พุทรา
๒๖๗
บัณฑิตทั้งหลาย ไม่ว่าจะในอดีต ปัจจุบัน หรือในอนาคต
ก็ตาม จะมีลักษณะเด่นอยู่อย่างหนึ่งที่เหมือนกันคือ รักใน
การสั่งสมบุญ จะไม่มองข้ามบุญเล็กบุญน้อย มองว่าทุกบุญมี
ความสำคัญต่อตัวเอง จะเป็นประโยชน์ทั้งในปัจจุบัน ประโยชน์
ในสัมปรายภพ และประโยชน์อย่างสูงสุดคือการได้บรรลุมรรคผล
นิพพาน แล้วรีบขวนขวายตั้งใจสร้างบุญอย่างเต็มที่
บางครั้งแม้วัตถุทานจะไม่พร้อม แต่เมื่อถึงคราวมีเนื้อ
นาบุญมาอยู่ตรงหน้า อย่างน้อยที่สุดก็ทําความศรัทธาเลื่อมใส
ให้บังเกิดขึ้นภายในใจ มองลึกเข้าไปว่า ท่านเป็นอู่แห่งทะเลบุญ
ที่ควรจะเอาบุญกับท่านให้เต็มที่ ทั้งบุญหยาบบุญละเอียด ก็ทำ
ให้เต็มที่ จนกระทั่งวันที่เรารู้ด้วยตัวของเราเองว่า กิเลสทั้งหลาย
ไม่สามารถจะมาครอบงำใจของเราได้แล้ว วันนั้นแหละ จะเป็น
วันแห่งชัยชนะของเรา แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เราก็ต้องเริ่มทำ
วันนี้ให้ดีเสียก่อนและทำอย่างสม่ำเสมอ ด้วยการทำทาน รักษา
ศีล เจริญภาวนา อย่างที่บัณฑิตทั้งหลายท่านทำกัน
ปทาน ว่า
มีวาระแห่งธรรมภาษิตที่มาใน ขุททกนิกาย เถรา
“เราไม่เห็นวัตถุใดๆ ที่เราจะหามาถวายได้ เราได้เห็น
ผลพุทราที่สุกแล้วเพียงอย่างเดียว แล้วได้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า