ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
อานิสงส์ถวายเสา 4 ต้น ร่วมสร้าง หอฉัน
๑๐๓
ไม่สามารถมากล้ำกรายท่านได้ ท่านเป็นผู้ที่แคล้วคลาด
จากภยันตรายทุกชนิด มีจิตเกษมตลอดเวลา
และอานิสงส์ที่ท่านถวายไม้มาทําเป็นกลอนหอฉัน
ทำให้ท่านได้รับการบูชาจากทั่วสารทิศ มีโภคทรัพย์สมบัติ
บังเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย ท่านเป็นที่พึ่งของมนุษย์ทั้งหลาย ไม่มี
ความสะดุ้งหวาดกลัวเลย ไม่มีความเจ็บป่วยไข้จนตลอดชีวิต
เป็นผู้มีอายุขัยยืนยาวกว่าคนทั่วไปในยุคสมัยนั้น เป็นผู้มี
ผิวพรรณละเอียดอ่อน อยากจะอยู่ในที่ใดย่อมได้ตามที่ปรารถนา
พอมาในภพชาตินี้ ท่านได้บังเกิดเป็นลูกของพราหมณ์ชื่อ
วาเสฏฐะ มีสมบัติ ๔๐ โกฏิ มีชื่อว่า เสละ มีเพื่อนพ้องบริวาร
มากมาย เมื่อเติบโตเป็นหนุ่ม ท่านก็ได้เป็นครูสอนคัมภีร์-
พระเวทให้กับลูกศิษย์ ๓๐๐ คน มีอยู่วันหนึ่ง ท่านได้เห็น
เกณิยชฎิลกำลังจัดแจงเครื่องบูชาอย่างประณีตบรรจง จึงได้
เดินเข้าไปถามไถ่ด้วยความใคร่รู้ว่าท่านชฏิลกำลังจัดงานบวงสรวง
ใครกันหรือ
ท่านเกณิยชฎิลได้พรรณนาคุณของพระพุทธเจ้าให้ฟังว่า
“พ่อหนุ่ม เรากำลังทำการบวงสรวงต่อพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐ
ที่สุดในโลก พร้อมทั้งเทวโลก พระพุทธเจ้ามีพระคุณหา
ประมาณมิได้ ไม่มีผู้เปรียบเทียบได้ ทรงเปรียบเหมือนไฟบน