ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อานิสงส์ถวายทานด้วยตัวเอง
១៩១
อ้านาจแห่งความตั้งใจจริงไม่ทิ้งการปฏิบัติธรรม ทำให้นาง
สามารถทําใจหยุดใจนิ่งเข้าถึงกายธรรมพระโสดาบัน เป็น
พระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนา สมความปรารถนาที่ได้ตั้งใจมั่น
ในการปฏิบัติธรรมมาถึง ๑๖ ปีไม่เคยขาดเลยแม้แต่วันเดียว
ทําให้ชีวิตของนางเป็นชีวิตที่อุดมไปด้วยความสุข นางใช้ชีวิต
อย่างมีความสุขอยู่กับธรรมะที่เข้าถึงจนกระทั่งละจากโลกไป
ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่ได้ตั้งใจบำรุงพระภิกษุสงฆ์และ
ตั้งใจปฏิบัติธรรมไม่เคยขาดแม้แต่วันเดียว ส่งผลให้นางไปบังเกิด
บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีมหาวิมานที่สว่างไสวใหญ่โตโอฬาร
และมีดุริยเทพถึงหกหมื่นคอยบ้าเรอ มีนางอัปสรหนึ่งแสน
เป็นบริวารห้อมล้อม เสวยทิพยสมบัติใหญ่อยู่ในเทวโลก วันหนึ่ง
พระมหาโมคคัลลานเถระผ่านมาพบนางในเทวโลก รู้สึกอัศจรรย์ใจ
ในทิพยสมบัติของเทพธิดาจึงถามว่า “ดูก่อนเทพธิดาผู้มีสิริโสภา
ท่านแวดล้อมด้วยเทพนารีที่สวยงาม ตัวท่านก็สวยงามกว่า
เหล่าเทพนารีทั้งหลาย มหาสมบัติอันเป็นทิพย์ของท่าน ก็ยิ่ง
ใหญ่โอฬาร ล่วงล้ำาเทวาทั้งหลาย ครั้งที่ท่านเป็นมนุษย์ ท่านได้
สร้างบุญอะไรไว้”
เทพธิดาได้เล่าเรื่องราวการสร้างบุญของตนให้พระเถระ
ฟังว่า “เมื่อครั้งที่เป็นมนุษย์ ดิฉันเกิดเป็นเพียงคนรับใช้ อาศัย
อยู่ในเรือนของผู้อื่น แต่ไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจ เป็นผู้ไม่ประมาท