ข้อความต้นฉบับในหน้า
อานิสงส์ถวาย ขนมเบื้อง
๓๒๒
ที่ได้บำเพ็ญมาตลอดชีวิต ต่อมา พระมหาโมคคัลลานะได้จาริก
ไปในเทวโลก เห็นมหาวิมานอันโอฬารของเทพธิดานี้ พร้อมด้วย
มหาสมบัติทิพย์ที่ละเอียดประณีตอย่างยิ่ง ท่านรู้สึกอัศจรรย์ใจ
ในมหาสมบัตินั้น จึงเข้าไปเอ่ยถามบุพกรรมของเทพธิดานั้นว่า
“ดูก่อนเทพธิดา ยศ ผิวพรรณของท่านวิจิตรตระการตา
ยิ่งนัก ทิศทั้งปวงสว่างไสวด้วยรัศมีจากเรือนร่างของท่าน เหล่า
เทวดาทั้งหลายต่างพากันมาแวดล้อมเพื่อบูชาท่าน ดูก่อน
เทพนารีผู้มีบุญมาก มหาวิมานนี้เป็นสีทองดูงดงามกว่าวิมานอื่นๆ
แล้วตัวท่านเองก็เป็นเทพผู้มีอานุภาพกว่าเหล่าเทพทั้งหลาย มี
ความสําเร็จในสิ่งที่ปรารถนาทุกๆ อย่าง ท่านเกิดอย่างยิ่งใหญ่
และบันเทิงในหมู่เทพทั้งหลายอย่างนี้ เมื่อครั้งเป็นมนุษย์อยู่นั้น
ท่านได้สร้างบุญอะไรไว้”
เทพนารีผู้มีบุญได้กล่าวตอบพระเถระด้วยความปีติว่า
“ข้าแต่พระเถระผู้มีฤทธิ์มาก เมื่อครั้งที่เป็นมนุษย์ ดิฉันเป็น
หญิงที่มีศรัทธาและเลื่อมใสในพระรัตนตรัยไม่คลอนแคลน ได้
เป็นสะใภ้ของตระกูลที่ไม่มีศรัทธา ไม่มีความเลื่อมใส แม้กระนั้น
ดิฉันก็ไม่รู้สึกหวั่นไหวเลย ได้หาโอกาสบำเพ็ญบุญอยู่ทุกเมื่อ
วันหนึ่งได้ถวายขนมกับพระคุณเจ้านี้แหละ แม่สามีไม่พอใจ
จึงทุบตีดิฉันจนสิ้นชีวิตด้วยบุญนั้นดิฉันได้มาเกิดใหม่ด้วยกายทิพย์