ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
อานิสงส์ถวายวิหาร
๓๗
โลกในปัจจุบันนี้ไม่ได้ใหญ่เกินกว่าที่เราคิดกันแล้ว การ
กระทำของชนกลุ่มเล็กๆ ที่อยู่กันคนละซีกโลก ก็สามารถทำให้
ผู้ที่อยู่อีกซีกโลกหนึ่งรับรู้รับทราบได้
เพราะความก้าวหน้าของ
การสื่อสารในยุคปัจจุบัน ดังนั้นถ้าหากเราทำความดีแม้เพียง
เล็กๆ น้อยๆ ถึงแม้อาจจะเป็นเพียงกลุ่มเล็กๆ แต่ก็ทำให้ทั่วโลก
รับทราบได้ และสามารถขยายผลดีต่อไปยังโลกและจักรวาลได้
ความดีที่เกิดจากการฝึกฝนใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่งเป็นประจำนี้เอง
จะช่วยกลั่นบรรยากาศโลกให้เกิดกระแสแห่งความบริสุทธิ์ ขจัด
สิ่งที่เป็นมลทินในโอกาสโลก ขันธโลก สัตวโลกให้หมดสิ้นไปได้
ดังนั้นการเจริญสมาธิภาวนาจึงเป็นกรณียกิจที่ทุกๆ คนควร
พร้อมใจกันลงมือปฏิบัติเพื่อตัวของเราเอง เพื่อโลก เพื่อจักรวาล
และเพื่อสันติสุขของสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน วินัยปิฎก จุลลวรรค ว่า
ฌายิตฺญฺจ วิปสฺสิตุ๊
“เลณฑุถญฺจ สุขตฺถญฺจ
วิหารทานํ สงฺฆสฺส
อคฺคํ พุทฺเธหิ วณฺณิต
ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส
สมุปสฺสํ อตฺถมตฺตโน
วิหาเร การเย รมเม
วาสเยตฺถ พหุสฺสเต
เตสํ อนุนญฺจ ปานญฺจ
วตฺถเสนาสนานิ จ
ทเทยุย อุชุภูเตสุ
การถวายวิหารแก่สงฆ์ เพื่อปลีกวิเวก เพื่อความสุข
วิปฺปสนฺเนน เจตสา