การฟังธรรมและการสร้างบุญ : หน้า 228/585

ธรรมะเพื่อประชาช อานิสงส์ถวายพวงมาลัย ๒๒๗ น้ำอ้อยแด่พระคุณเจ้า ดิฉันจึงได้เสวยผลแห่งบุญนั้น ข้าแต่ พระคุณเจ้าผู้เจริญ แต่ก็ยังน่าเสียดายเหลือเกินที่ดิฉันยังเป็น ผู้ที่ดูเบาในการฟังธรรม จึงไม่ได้ฟังธรรมที่พระคุณเจ้าตั้งใจจะ แสดงให้ดิฉัน ดิฉันจึงมากราบเรียนให้พระคุณเจ้าทราบ ขอ พระคุณเจ้าโปรดชักชวนและอนุเคราะห์ผู้ที่ควรอนุเคราะห์ ด้วยธรรมที่พระบรมศาสดาแสดงไว้ดีแล้วเถิด ที่พระคุณเจ้าบอก ดิฉันว่า ดิฉันมีอานุภาพมากนั้น ดิฉันรู้สึกละอายเหลือเกิน เพราะยังมีทวยเทพอีกจำนวนมาก ที่ไม่ดูเบาเรื่องบุญเหมือนที่ ดิฉันดูเบา ทวยเทพเหล่านั้นมีอานุภาพ มีอายุ ยส สิริ วรรณะ รุ่งเรืองกว่าดิฉันมากมายนัก” เทพธิดาครั้นกล่าวถึงการกระทำท่า ของตนเองอย่างนั้น ก็รู้สึกเสียดายและปรารถนาจะให้ชนรุ่นหลัง อย่าดูเบาอย่างนั้น แล้วก็ไหว้พระเถระกลับเข้าสู่วิมานของตน เราจะเห็นว่า การดูเบาในการสร้างบารมีอย่างเรื่องการ ฟังธรรมเป็นต้น ทำให้พลาดโอกาสบุญที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นเรื่องที่ น่าเสียดายอย่างยิ่งทีเดียว เพราะบุญเป็นสิ่งที่มีคุณค่าและ สําคัญมาก โอกาสแห่งการสร้างบุญให้ครบถ้วนทุกอย่าง โดย ไม่ให้ตกให้หล่นเลยนั้น เป็นโอกาสทองของชีวิต ใครก็ตามที่เห็น คุณค่าตรงนี้ ชีวิตต่อไปในภายภาคหน้า ก็หมดโอกาสที่จะมา รำพึงรำพันด้วยความเสียอกเสียใจอย่างเทพธิดาตนนี้ มีแต่จะ ระลึกนึกถึงบุญที่ได้ทำไปด้วยความปีติเบิกบานไม่มีที่สิ้นสุด