อานิสงส์การถวายวิหาร : หน้า 43/585

อานิสงส์ถวายวิหาร ៤២ แออัดกันในนรก ต้องเดือดร้อนเป็นทุกข์เป็นเวลาช้านาน ลูก อยากจะออกบวช” แต่ถึงจะอ้อนวอนอย่างไร ก็ยังไม่สามารถจะทำพระชนก ชนนีให้ทรงยินยอมได้ ทว่าพระนางก็ยังคงหาวิถีทางออกผนวช ให้ได้ จึงคว้าพระขรรค์ตัดพระเกศาของตัวเอง ยึดเอาพระ เกศานั้นเป็นอารมณ์ เริ่มมนสิการไว้ในใจโดยเป็นของปฏิกูล ทรงทำอสุภนิมิตให้เกิดขึ้น ใจก็หยุดนิ่งอยู่ในกลางกาย สุดท้าย ก็ได้บรรลุปฐมฌานบนปราสาท เมื่อพระนางบรรลุปฐมฌานแล้ว ได้ให้โอวาทแก่พระชนกชนนีและเหล่าข้าราชบริพาร จนทุกคน บังเกิดความเลื่อมใสยิ่งในพระศาสนา ต่างก็ไม่ขัดข้องและ อนุโมทนาในการออกผนวชเป็นภิกษุณีของพระนางอีกต่อไป ครั้นทรงผนวชแล้ว ก็ทำภาวนาต่อจนถึงขั้นวิปัสสนา ใช้เวลาเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์พร้อม ด้วยปฏิสัมภิทา ครั้นบรรลุพระอรหัตแล้ว พระสุเมธาเถรีได้ เปล่งอุทานด้วยธรรมปีติว่า “เราเผากิเลสได้แล้ว ถอนภพขึ้นได้หมดแล้ว ตัดกิเลส เครื่องผูกเหมือนช้างพังตัดเชือกแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสวะอยู่ การ ที่ได้มาในสำนักของพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุดนี้ เป็นการมา ดีแล้วหนอ วิชชา ๓ เราได้บรรลุแล้วโดยลำดับ คุณวิเศษเหล่านี้