ธรรมะเพื่อประชาช : หน้า 58/585

ธรรมะเพื่อประชาช อานิสงส์ถวาย รองเท้า ៥៧ มาในภพชาตินี้ ท่านเกิดเป็นลูกของปริพาชิกาคนหนึ่ง เมื่อเจริญเติบโตขึ้นได้บวชเป็นปริพาชก เรียนศาสตร์ต่างๆ เป็น มหาวาที่ผู้ไม่มีใครสามารถโต้วาทะได้ เย็นวันหนึ่งมหาพรหม ซึ่ง ก็คืออดีตมารดาของท่าน เนื่องจากนางเบื่ออัตภาพของความ เป็นหญิง จึงตั้งใจบำเพ็ญตบะจนได้ฌานสมาบัติ พอละจาก อัตภาพนี้ ได้ไปบังเกิดเป็นท้าวมหาพรหม เกิดเป็นห่วงลูกชาย ว่าจะไม่ได้พบพระพุทธเจ้า จึงลงมาจากพรหมโลก เพื่อมา ผูกปัญหา ๒๐ ข้อ ให้ท่องจำเอาไว้ แล้วได้สั่งความเอาไว้ว่า “หากสมณะหรือพราหมณ์ผู้ใด สามารถพยากรณ์ปัญหา นี้ได้ ก็พึงประพฤติพรหมจรรย์ในสำนักของสมณะหรือพราหมณ์ ผู้นั้นเถิด” สภัยปริพาชกท่องจำเอาคำถามทั้งหมด แล้วเข้าไป หาสมณพราหมณ์ผู้เป็นคณาจารย์ ที่ชนส่วนใหญ่ยกย่องว่าดี ว่าเก่ง รวมไปถึงครูทั้ง 5 ได้ถามปัญหาเหล่านั้นกับเจ้าลัทธิต่างๆ ซึ่งเจ้าลัทธิเหล่านั้นเมื่อถูกถามปัญหาก็แก้ไม่ได้ แล้วยังแสดง ความขัดเคือง ไม่พอใจที่มาถามอย่างนั้น เมื่อเห็นว่าถามเจ้าลัทธิคนไหนๆ ก็ตอบไม่ได้ จึงคิดว่า พระสมณโคดมเป็นคณาจารย์ที่มีชื่อเสียง ได้รับการยกย่องไป ทั่วทั้งชมพูทวีป แม้ว่าพระองค์จะยังเป็นหนุ่ม แต่ท่านก็เป็น ผู้มีฤทธิ์ มีอานุภาพมากจึงตัดสินใจเดินทางไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค เจ้า ที่พระวิหารเวฬุวัน ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกัน