การแผ่เมตตาและลำดับการแผ่เมตตา : หน้า 42/149

เพราะเหตุนั้น จึงไม่ควรเจริญเมตตาปรารภผู้ที่ตายไปแล้ว 3. ลำดับการแผ่เมตตา เมื่อแผ่เมตตาให้แผ่เมตตาตามลำดับ ดังนี้ 1. อัตตบุคคล 2. ปิยบุคคล 3. อติปิยบุคคล 4. มัชฌัตตบุคคล 5. เวรีบุคคล แผ่ให้แก่ตนเอง แผ่ให้แก่ผู้ที่รักใคร่ แผ่ให้แก่ผู้ที่รักใคร่มาก แผ่ให้แก่ผู้ที่ไม่รักไม่ชัง แผ่ให้แก่ผู้ที่เป็นศัตรู ผู้ที่มีเมตตาและสามารถแผ่เมตตาได้อย่างคล่องแคล่วเชี่ยวชาญ จะต้องหมั่นฝึกฝน อยู่เสมอในชั้นต้นต้องฝึกแผ่เมตตาให้แก่ตนเองก่อน เพื่อจะได้เป็นสักขีพยานว่า ตนเองปรารถนา ความสุขเกลียดความทุกข์ ต้องการมีอายุยืน กลัวตาย ฉันใด ผู้อื่นก็ฉันนั้น อีกทั้งการแผ่เมตตาแก่ ตนเองก่อนผู้อื่นยังทำให้จิตใจเกิดความแช่มชื่นยินดีทั้งนี้เพราะความรักต่อคนอื่นหรือสิ่งอื่นแม้จะ มีมากมายเพียงใด ก็ไม่เท่าความรักที่มีต่อตัวเอง ฝึกดังนี้บ่อย ๆ ทำบ่อย ๆ เมตตาจิตก็จะ เกิดขึ้นได้โดยง่าย เกิดแล้วตั้งอยู่ได้มั่นคง คำบริกรรมในการแผ่เมตตาให้แก่ตนเอง คือ ล่าดับ “อห์ อเวโร โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีศัตรูภายในและ ภายนอก อห์ อพฺยาปชฺโฌ โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีความพยาบาท อห์ อนีโฆ โหมิ ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ไม่มีความลำบากกาย ลำบากใจ พ้นจากอุปัทวภัย อห์ สุขี อตฺตานํ ปริหราม ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้มีความสุขกายสุขใจ รักษาตน ให้พ้นจากทุกข์ทั้งปวงเทอญ” เมื่อแผ่เมตตาให้แก่ตนเองได้คล่องแคล่วแล้ว ก็ขยายการแผ่ให้เป็นวงกว้างออกไปตาม พ ร ห ม วิ ห า ร 4 DOU 33