ความสำคัญของเมตตาในชีวิต : หน้า 93/149

พระเถระเลยอยู่ที่วัดแห่งนั้นจนกระทั่งปรินิพพาน บุคคลผู้เจริญเมตตาย่อมเป็นที่รักใคร่เป็นที่ เจริญใจของอมนุษย์ทั้งหลายอย่างนี้ 6. เทวดาย่อมคุ้มครองรักษา คือ เทวดาทั้งหลายย่อมคอยตามรักษาเหมือนบิดามารดา ที่คอยตามรักษาบุตรธิดา 7. ไฟ ยาพิษ ศาสตรา ย่อมไม่กล้ำกราย ต่อผู้นั้น คือ ไฟไม่อาจทำอันตรายบุคคล ผู้เจริญเมตตา เช่น ตัวอย่างของอุบาสิกาอุตตรา หรือยาพิษไม่อาจกำซาบเข้าไปในร่างกาย ดังตัวอย่างของพระจูฬสีวะเถระผู้ชำนาญสังยุตตนิกาย หรือศาสตราไม่อาจทำอันตรายได้ ดังเช่นตัวอย่างของสังกิจจสามเณร เป็นต้น โดยเฉพาะข้อว่าศาสตราอาวุธทำอันตรายไม่ได้จะ ขอยกตัวอย่างของแม่โคนมตัวหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่า ในครั้งนั้น มีแม่โคนมตัวหนึ่งกำลังยืนให้ลูกกินนมอยู่ ขณะนั้นนายพรานคนหนึ่งได้ เดินถือหอกมาเจอเข้า คิดว่าเราจะฆ่ามัน แล้วได้ตวัดมือพุ่งหอกเข้าใส่ทันที แต่ว่าพอหอกพุ่งไป ถึงลำตัวของแม่โคเท่านั้น ก็ม้วนพับเหมือนกับใบตาล ท่านได้อธิบายว่า ที่เป็นอย่างนั้นไม่ใช่ เป็นเพราะกำลังของอุปจารสมาธิหรืออัปปนาสมาธิเลยแต่เป็นเพราะความรักที่มีต่อลูกอันมีกำลัง รุนแรงอย่างเดียว เมตตามีอานุภาพอันยิ่งใหญ่ดังตัวอย่างที่ยกมานี้ 8. จิตของผู้นั้นย่อมเป็นสมาธิตั้งมั่นได้เร็ว คือ เมื่อได้เจริญภาวนาเมื่อไหร่ใจจะ หยุดนิ่งได้เร็ว ปล่อยอารมณ์ภายนอกได้เร็วเพราะว่าไม่มีความโกรธกับใครไม่เป็นพิษเป็นภัย กับใคร มีแต่ความปรารถนาดีกับทุกๆ คนในโลก จิตจึงสำเร็จเป็นอุปจารสมาธิหรืออัปปนาสมาธิ ได้เร็ว 9. สีหน้าผู้นั้นย่อมผ่องใส คือ หน้าตามีผิวพรรณวรรณะเปล่งปลั่งสดใส เหมือน ลูกตาลสุกที่หล่นจากขั้วใหม่ๆ 10. ในเวลาใกล้ตายย่อมเป็นผู้มีสติ ไม่หลงทำกาละ คือ ตอนใกล้จะละโลกจิตจะผ่องใส มีความสุขแม้จะละโลก ไม่หวาดหวั่นในมรณะภัย มีจิตใจเบิกบานแจ่มใส ไม่หลงตาย คล้ายกับนอนหลับไปเฉย ๆ 11. เมื่อมรณะแล้ว ถ้ายังไม่แทงตลอดธรรมอันยวดยิ่ง (บรรลุพระอรหันต์) ย่อม เป็นผู้เข้าถึงสุคติอย่างสูงสุดถึงพรหมโลกได้ทันที เหมือนหลับแล้วตื่นขึ้น คือ ผู้เจริญ พรหมวิหารเมื่อยังไม่สามารถที่จะบรรลุถึงซึ่งพระอรหันต์ เมื่อตายจากมนุษย์ก็จะไปบังเกิดใน พรหมโลกทันทีเหมือนหลับแล้วตื่นขึ้น 84 DOU ส ม า ชิ 7 : ส ม ถ ก ม ม ฏ ฐ า น 40 วิธี