ข้อความต้นฉบับในหน้า
สัตว์ทั้งหลายในทิศเหนือเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
4. สพฺเพ ทุกขิณาย ทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศใต้เป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
5. สพฺเพ ปุรตฺถิมาย อนุทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันออกเฉียงใต้เป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
6. สพฺเพ ปจฺฉิมาย อนุทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันตกเฉียงเหนือเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
7. สพฺเพ อุตฺตราย อนุทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันออกเฉียงเหนือเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
8. สพฺเพ ทุกขิณาย อนุทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
9. สพฺเพ เหฏฐิมาย ทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศเบื้องล่างเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
10. สพฺเพ อุปริมาย ทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศเบื้องบนเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ส่วนการแผ่อุเบกขาไปในทิศทั้ง 10 ในบุคคลอีก 11 จำพวก ตั้งแต่จำพวกที่ 2 คือ
สพฺเพ ปาณา สัตว์ที่มีชีวิตทั้งหลาย ถึงจำพวกที่ 12 สพฺเพ วินิปาติกา อบายสัตว์ทั้งหลายนั้น
ให้ผู้ปฏิบัตินำมาประกอบในทำนองเดียวกับบุคคลที่ 1 ต่างแต่ต้องยกเอาบุคคลนั้น ๆ มา
ประกอบแทนตรงคำว่า สตฺตา ซึ่งตรงกับคำว่า สัตว์ ในภาษาไทย ซึ่งผู้ปฏิบัติสามารถประกอบ
ได้เองโดยไม่ยาก จึงไม่ได้ยกมาอย่างเต็มรูปแบบในที่นี้
2.9.4 ข้อควรรู้ในอุเบกขาภาวนา
1. ลักษณะ :
มีอาการวางใจเป็นกลางในสัตว์ทั้งหลาย เป็นลักษณะ
มีการมองดูสัตว์ทั้งหลายด้วยความเท่าเทียมเสมอกัน
2. กิจ :
เป็นกิจ
3. อาการปรากฏ :
มีการสงบจากความเกลียด และไม่มีความรักในสัตว์
ทั้งหลาย เป็นอาการปรากฏ
80 DOU สมาธิ 7 : ส ม า ก ม ม ฏ ฐ า น 4 0 วิธี