ข้อความต้นฉบับในหน้า
2. โอทิโสผรณา เป็นการแผ่ไปโดยเจาะจงประเภทบุคคล 7 จำพวก
ก. สพฺพา อิตถิโย กมฺมสฺสกา โหนฺติ
หญิงทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ข. สัพเพ ปุริสา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
ชายทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ค. สพฺเพ อริยา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
พระอริยบุคคลทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ง. สพฺเพ อนริยา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
ผู้ไม่ใช่พระอริยบุคคลทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
จ. สพฺเพ เทวา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
เทวดาทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
2. สพฺเพ มนุสสา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
มนุษย์ทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
ช. สพฺเพ วินิปาติกา กมฺมสฺสกา โหนฺติ
อบายสัตว์ทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
3. ทิโสผรณา เป็นการแผ่ให้แก่สัตว์ทั่วไปทั้ง 10 ทิศ
วิธีแผ่อุเบกขาไปในทิศนั้นคือ ยกเอาอโนทิโสบุคคล 5 จำพวก โอทิโสบุคคล 7 จำพวก
รวมเป็นบุคคล 12 จำพวก ไปตั้งไว้ในทิศทั้ง 10 แล้วแผ่อุเบกขาไปในบุคคล 12 จำพวกที่อยู่
ในทิศทั้ง 10 นั้น จึงเรียกว่าการแผ่ให้แก่สัตว์ทั้ง 10 ทิศ
คำแผ่อุเบกขาโดยทิศในบุคคลจำพวกที่ 1 มีคำสำหรับแผ่ ดังต่อไปนี้
1. สพฺเพ ปรตฺถิมาย ทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันตกเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
2. สพฺเพ ปัจฉิมาย ทิสาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
สัตว์ทั้งหลายในทิศตะวันตกเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
3. สพฺเพ อุตตราย ที่สาย สตฺตา กมฺมสฺสกา โหนติ
พ ร ห ม วิ ห า ร 4
DOU 79