การบรรเทาความโกรธด้วยการให้ปันสิ่งของ MD 407 สมาธิ 7  หน้า 59
หน้าที่ 59 / 149

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงวิธีการบรรเทาความโกรธโดยการให้ปันสิ่งของแก่ศัตรู แม้ในกรณีที่ผู้เจริญเมตตายังไม่สามารถบรรเทาความโกรธได้ด้วยวิธีอื่น การให้ปันสิ่งของถือเป็นวิธีการที่สำคัญที่จะช่วยลดความโกรธและให้เกิดเมตตาจิต ดั่งเช่นเรื่องราวของพระมหาเถระที่ได้รับบาตรใบหนึ่งจากโยมผู้หญิง การแบ่งปันสิ่งของช่วยให้เกิดความสมัครสมานผู้ให้และผู้รับ และการเจริญเมตตาให้ทั่วถึงทุกคน ลดความขัดแย้งและส่งเสริมความสงบสุข สุดท้ายการมีเมตตาอย่างสม่ำเสมอจะทำให้เขาสามารถเข้าถึงฌานได้เร็วขึ้น ทำให้ความเครียดและความเกลียดชังลดน้อยลง.

หัวข้อประเด็น

-การบรรเทาความโกรธ
-การให้ปันสิ่งของ
-เมตตา
-ศัตรู
-การเจริญเมตตา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

9) บรรเทาความโกรธด้วยการให้ปันสิ่งของ เมื่อผู้เจริญเมตตายังไม่สามารถบรรเทาความโกรธให้สงบได้ด้วยวิธีดังกล่าวอีก ก็ให้ใช้ วิธีแบ่งปันสิ่งของ คือให้ปันสิ่งของของตนแก่คนที่เป็นศัตรู แม้ตนเองก็ต้องรับสิ่งที่เขาให้ด้วย ความเต็มใจเช่นกัน ถ้าคนที่เป็นศัตรูมีความฝืดเคือง มีเครื่องบริขารที่ชำรุดใช้สอยไม่ได้ ก็พึง ให้เครื่องบริขารของตนแก่เธอ เมื่อได้ให้ปันสิ่งของอย่างนั้น ความโกรธความเคียดแค้นชิงชังจะ ระงับลงอย่างสนิททีเดียวแม้ความโกรธของคนที่เป็นศัตรูซึ่งติดมาตั้งแต่อดีตชาติก็จะระงับลงทันที เช่นเดียวกัน เหมือนดังความโกรธของพระมหาเถระรูปหนึ่งระงับลง เพราะได้บาตรงามซึ่ง พระผู้ถือบิณฑบาตเป็นวัตร ผู้ถูกไล่ออกจากวัดถึง 3 ครั้งมอบถวาย พร้อมกับเรียนท่านว่า “ท่านขอรับ บาตรใบนี้มีราคา 8 กหาปณะ โยมผู้หญิงของกระผมถวายมาเป็นลาภโดยชอบธรรม ขอท่านได้โปรดอนุเคราะห์เป็นเนื้อนาบุญให้โยมของกระผมด้วยเถิด” พระมหาเถระก็ยอมรับ แต่โดยดี ความสมัครสมานอันดีจึงเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา ส้ ขึ้นชื่อว่าการให้ฟันนี้มีอานุภาพที่ยิ่งใหญ่มากสมดังที่พระโบราณาจารย์ได้กล่าวเอาไว้ว่า การให้เป็นอุบายทรมานคนพยศให้หายได้ การให้เป็นเครื่อง บันดาลให้ประโยชน์ทุก ๆ อย่างสำเร็จได้ ผู้ให้ย่อมฟูใจขึ้น ส่วนผู้รับย่อม อ่อนน้อมลง ทั้งนี้ก็ด้วยการให้วาจาที่ไพเราะอ่อนหวานเป็นเหตุ การที่ต้องพยายามแผ่เมตตาไปในบุคคลผู้เป็นศัตรู เพราะถ้าทำได้จะเป็นการช่วยให้ เมตตานั้นเข้าถึงขั้นสมสัมเภทอันหมายถึงการทำลายขอบเขตของเมตตาให้เป็นเมตตาที่มีอำนาจ กว้างขวางเสมอกันในบุคคลทุกจำพวก มีเมตตาจิตสม่ำเสมอทั่วไปไม่มีอุปสรรคใด ๆ มาขัดขวาง ทำให้เกิดฌานเร็วขึ้น และฌานที่เข้าถึงก็จะตั้งมั่นไม่เสื่อมคลาย 2.3.2 การเจริญเมตตาให้ถึงขั้น ขั้นสีมสัมเภท เมื่อผู้เจริญเมตตาได้พยายามบรรเทาความโกรธในคนที่เป็นศัตรูให้ระงับลงได้ด้วยอุบาย วิธีต่าง ๆ ดังที่กล่าวมา จิตของผู้นั้นก็จะแผ่ไปน้อมไปแม้ในคนที่เป็นศัตรูนั้น ด้วยวิธีแห่งเมตตา ภาวนาเช่นเดียวกับในคนที่รักเคารพ คนที่รักใคร่มาก และคนที่เป็นกลาง ๆ ต่อจากนั้นให้เจริญ เมตตาให้บ่อยขึ้น แล้วทำเมตตาให้เป็นสีมสัมเภท ผู้อบรมการแผ่เมตตาที่ปรารถนาให้ถึง ระดับฌาน จะต้องแผ่เมตตาจนให้สำเร็จถึงสมสัมเภท ด้วยว่าสมสัมเภทนี้จัดว่าเป็นปฏิภาคนิมิต ของเมตตากัมมัฏฐานเพราะมีลักษณะคล้ายกับปฏิภาคนิมิตในกัมมัฏฐานอื่นๆ คือในกัมมัฏฐาน ) เช่น กสิน 10 ปฏิภาคนิมิตจะปรากฏให้เห็นเป็นดวง ที่เรียกว่าดวงกสิน เมื่อปฏิภาคนิมิต อื่นๆ 50 DOU ส ม า ชิ 7 : ส ม ถ ก ม ม ฏ ฐ า น 40 วิธี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More