การจัดการกับความโกรธตามคำสอนของพระพุทธเจ้า MD 407 สมาธิ 7  หน้า 47
หน้าที่ 47 / 149

สรุปเนื้อหา

การจัดการกับความโกรธตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั้น คือการไม่ให้โกรธ จึงไม่ทำตามพระโอวาท ซึ่งทำให้เป็นคนไม่ดี หากเรายังไม่สามารถลดโกรธได้ ควรพิจารณาคุณธรรมของศัตรู เช่น მารยาทที่ดีเพื่อบรรเทาความโกรธและ giữจิตใจให้สงบ การเข้าใจลักษณะมารยาททางกาย วาจา และใจของผู้อื่นช่วยให้เราสามารถมองเห็นสิ่งดีๆ ในคนอื่น และลดความโกรธในใจได้. สำหรับการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องนั้น ทำให้เราสร้างจิตใจให้สงบอยู่ตลอดเวลา โดยอ้างอิงถึงเหตุการณ์และพฤติกรรมที่ตนเห็นในชีวิตประจำวัน ที่สามารถช่วยลดความรู้สึกโกรธและสร้างสภาพจิตใจที่ดีได้มากขึ้น

หัวข้อประเด็น

-ความโกรธและคำสอน-การทำใจให้สงบ-คุณธรรมที่ลดความโกรธ-มารยาททางกายและวาจา-การพิจารณาคุณธรรมของคนอื่น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถ้าเราโกรธเขา ก็ชื่อว่าไม่ทำตามคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า ชื่อว่าเป็นคนเลว ยิ่งกว่าคนที่ทำให้เราโกรธ จะไม่ได้ชื่อว่าชนะสงครามที่ชนะได้โดยยาก แต่จะได้ชื่อว่าทำ อกุศลกรรมที่ผู้เป็นศัตรูกันจึงทำต่อกันให้แก่ตนเองเสียอีกด้วย ได้ชื่อว่าเป็นผู้ไร้ประโยชน์ เหมือนฟืนเผาศพที่ตรงกลางเปื้อนคูณด้วย แม้เมื่อได้นำพระพุทธโอวาทมาสอนตัวเองอย่างนั้นแล้ว ก็ยังไม่หายโกรธ ให้เพียร ทำด้วยอุบายอย่างอื่นต่อไป คือ ถ้าคุณธรรมส่วนใดส่วนหนึ่งของคนที่เป็นศัตรูนั้นมีอยู่ เช่น ความเรียบร้อยความสะอาดบางประการของเขา เมื่อนำมาพิจารณาดูแล้วทำให้เกิดความ เลื่อมใสพอใจขึ้นได้บ้าง ก็ให้ระลึกเอาคุณธรรมส่วนนั้น ๆ มาบรรเทาความโกรธ 2) ระลึกถึงความดีของเขา คนบางคนมีมารยาทเรียบร้อยแต่เพียงทางกาย ส่วนมารยาททางวาจาและทางใจ ไม่เรียบร้อยเลย และความเรียบร้อยทางกายนั้น คนทั่วไปจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อเขาบำเพ็ญวัตรปฏิบัติ นั้นไปนานๆ สำหรับคนเช่นนี้ ให้ระลึกถึงแต่เพียงมารยาททางกายอย่าได้ระลึกถึงมารยาททาง วาจาและทางใจของเขา คนบางคนมีมารยาทเรียบร้อยทางวาจาแต่เพียงอย่างเดียว และความเรียบร้อยทาง วาจานั้น คนทั่วไปย่อมรู้ได้ง่าย เพราะว่าคนที่มีมารยาททางวาจาเรียบร้อยนั้น โดยปกติแล้ว มักเป็นคนฉลาดในการปฏิสันถาร เป็นคนมีวาจานิ่มนวลพูดเพราะรื่นเริง ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายก่อน ถึงคราวสวดมนต์ก็สวดด้วยความไพเราะ ถึงคราวแสดงธรรม ก็แสดงได้อย่างชัดถ้อย ชัดคำ สมบูรณ์ด้วยอรรถและพยัญชนะ แต่ในส่วนของมารยาททางกายและทางใจไม่เรียบร้อย สำหรับคนเช่นนี้ ผู้เจริญเมตตาอย่าได้ระลึกถึงมารยาททางกายและทางใจของเขา ให้ระลึกถึง มารยาททางวาจาแต่เพียงอย่างเดียว คนบางคนมีมารยาทเรียบร้อยแต่ทางใจอย่างเดียว และความเรียบร้อยทางใจนั้น จะเห็นได้ก็ในขณะที่เขาไหว้พระเจดีย์ เป็นต้น คือ ผู้ที่มีจิตใจไม่เรียบร้อยเมื่อจะไหว้พระเจดีย์ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ หรือจะกราบไหว้พระเถระทั้งหลาย ย่อมกราบไหว้ด้วยกิริยาอาการอัน ไม่เคารพ เมื่อนั่งอยู่ในศาลาฟังธรรม ก็นั่งใจลอย โงกง่วงบ้าง ส่วนผู้ที่มีจิตใจสงบเรียบร้อย ย่อมกราบไหว้อย่างสนิทสนมด้วยความเชื่อมั่นสนิทใจ เมื่อถึงคราวฟังธรรมก็ตั้งใจฟังด้วยดี ถือเอาเนื้อความได้ แสดงถึงอาการเลื่อมใสทางกายหรือทางวาจาให้ปรากฏ สำหรับบุคคลเช่นนี้ ผู้เจริญเมตตาอย่าได้ระลึกถึงมารยาททางกายและวาจาที่ไม่เรียบร้อยของเขา ให้ระลึกถึง มารยาททางใจของเขาแต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น 38 DOU สมาธิ 7 : ส ม า ก ม ม ฏ ฐ า น 4 0 วิธี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More