ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระอุปสัมปทิศา ยกศัทพ์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 7
ใหญ่ โอ อันท่าน ท. มุข อรัญญุปฐา ฐาน ชฎา โอวาทเทศน์
ผู้ดำรงอยู่แล้ว ในฐานะเพียงดังว่าอาจารย์และอุปฌามะของกระผม
กล่าวสอนอยู่ กำ กระนั้น ลนกอ อ. ท่าน ท. โอวาทฤกษ์ พิง
กล่าวสอน มิ ซึ่งกระผม ปูนปี เมื่อก่อ อิตี ดังนี้ เอาเถอะ ฉันนั่น
นั่นเทียว ๆ
(อุดโจ) อ. อรรถวา ท ก็ เอกจิต อาณจิย อ. อาจารย์
บางคน ทิสา เห็นแล้ว อาสาปป ว่า ยังมารบกวนอันไม่สมควรหรือ
ฉลีย วา หรือว่ายังความพลังพลวก สหวิครีกานิ สิสลาน ของ
ศิษย์ ม มีสหวิครีกเป็นต้น อิสานโต ใหมอาอยู่ วัตถุ เพื่ออน
กล่าว (จินตานน) ด้วยอันคิดว่า อะ สิสโล อ. ศิษย์นี้ อุปฌาปติ
ยอดบำรุง ม ซึ่งเรา มโหทกนาทที กิจจา คำ จ้วยก ก. มีการ
ถวายซึ่งน้ำเป็นเครื่องล้างงั้นกันเป็นต้น ลูกกอุ โดยเคราภ สง
ถ้า อ. อีเรา วาวามี กล่าวว่าคือ ง คำ ส สิสโล ซึ่งศิษย์นั้นไซร้
(โอ สิสโล) อ. ศิษย์นั้น น อุปฌาสิสด์ ถ้าไม่บำรุง ม ซึ่งเรา
เอ๋อ ครับเมื่อความเป็นอย่างนี้ (สนต) มือปราบนี อ.ความ
เสื่อมรอบ วิสุตติ จิมิ ม แก้รา อิติ ดังนี้ นักฤกษาวาที นาม
ชื่อว่าเป็นผู้มปกติว่ามี โด่ ย่อมเป็น น หมาได้ โอ อาจารย์
อ. อาจารย์นั้น อากิติ ย่อมเรียวราย กวอร ซึ่งหยากอื่อ อิมสูมิ
สาสน ในศาสนานี้ นน ส่วนว่า โย อาจารย์ใด คิสุวา เห็นแล้ว วชัช ซึ่งโทษ คตากู อันมีรูปอย่างนั้น คณะบุคคล
คุกคามอยู่ ปานเมนูโต ประมาณอยู่ กิโรโน กระท่อม ทุนพกมึ