การศึกษาคำฉีพระธรรมม์ : หน้า 151/152

ประโยค - คำฉีพระธรรมม์ที่ถูกถอด ยกคำศัพท์.ภาค ๔ - หน้าที่ 151 ชล อ. น้ำ อุณา สมุทร ท. ๔ ปริตตค เป็นน้ำดน้อย (โขต) ย่อมเป็น อสูรสุข อ. น้ำคือถอน นรสุต ของนรวย ทุกขขน ผฐูสุต ผู้นอนทุกข์ต้องแล้ว โสโต ใกล้ระ โคกอยู่ อุปก เป็นน้ำไม่อ่อน พุ่ง เป็นน้ำ มาก ๑๐ โอ อ ภูมิทร ษ สมุทร ท.๔ นั้น (โขต) ย่อมเป็น อมูร แน่แม ตู่ อ.เธอ ปมชูล ประมาณอยู่ กิารณา เพราะเหตุอะไร อิต ดั่งนี้ ๆ สตภริ ครับเมื่อพระศาสดา กูลนิ ตรัสอยู่ อนุตตคุปริยา ชึ่งอนุตคุปริยา เอ๋อ อย่างนี้ โโล่ อ.ความเศร้าโศก สรึเระ ในสรัส ตุสา ปฏิจารยา ของนางปฏิจารนั้น อาคม ได้ถึงแล้ว คนุตฺติ ซึ่งความเป็นสภาพเบาบาง ๆ ออ ครั้งนั้น สตฺถ อ.พระ ศาสดา อดวา ทรงทราบแล้ว นะ ปฏิจาร เมื่อางปฏิจารนั้น คนูฏฺติ โผู้ความเศร้าโศกอันเป็นสภาพเบาบางเป็นแล้ว อมนุ- ตฺถวา ทรงเรียกแล้ว ปูน อีก วดวา ตรัสแล้วว่า ปฏิจาร ฉบับก่อนปฏิจารา ปูดาภา ยามา ปิยชน อ.ปิยน ท. ซื่ออามี บูรเป็นต้น น สกโณติ ยอ่มไม่อา กวิติ เพื่ออันเป็น ตน วา เป็นเครื่องต้านทานหรือ สรึน วา หรือว่าเป็นที่ระลึก เลน วา หรือว่าเป็นเครื่องกีดกัน คจุณุตส สของบุคคลผู้อยู่ ปโลก สู่โลกในเบื้องหน้า สตมุา เพราะเหตุนี้ แท ปฏตาทิปฺยชน อ.