ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉิมพระมาปฏิญญา ยกฟื้นแปล ภาค ๔ หน้าที่ ๖๓
๐. อนุญาติได้โดยยาก ยกดู วิสา ในวิญาญใด
(ปฏิทิโต) อ. บัณฑิต ทิวา แล้วถาม
ซึ่งถาม ท. อภิญญาโน เป็นผู้ไม่มีความกังวล (หยวกา)
เป็น อภิญญายุ พิงปราธนา อภิรติ ซึ่งความ
ยินดีอิง ตุตู วิญา ในวิญาญนั้น ปฏิทิโต
๐. บัณฑิต อุตตาน ยังตน ปรีโยทปยอ พึง
ให้ฟ้องแว้ว จิตคุณคณิสา อาคเครื่องเศร้าหมอง
แห่งจิต ท. จิตตุ อ. จิต ย่อล ชานน ท.
เหล่าใด สุกาวิติ ให้เจริญดีแล้ว สมบูรโดยชอบ
สมโภเธญกู ในองค์แห่งความตรัสรู้ ท. ย
ชนา อ. ชนา ท.เหล่ใด อนุปาทาย มิใช่ไป
ถือมันแล้ว รา ยินดีแล้ว อาทานปฏิญญาสุคคล
ในกรสละลงเฉพาะซึ่งการถือมัน เฑ ชนา อ. ชน
ท.เหล่านั้น จิตเสวก ผู้ออกสะลั้นแล้ว ฯลฯนมโท
ผู้อภิญญรุ่งเรือง ปริณิพุทฺตา ปริณิพานแล้ว โลภ
ในโลก อิติ ดังนี้ ฯ
(อคิโต) อ. อรรถว่า วิปปาย ละขาดแล้ว คือว่า ชาติวา
สละแล้ว อุตตสมมุ ซึ่งกรรมอันเป็นอุคคล กายทุจจริตวิถีอันต่าง
ด้วยธรรมมีการประพฤติรัวด้วยกายเป็นต้น (อิติ) ดังนี้ ตุถ คตฺปนส
ในบท ท.เหล่านั้นหนนา (ปฏทวุสส) แห่งหมวดสองแห่งว่า
กุณฑ์ กมม อิติ ดังนี้ ฯ