ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำจูงใจพระมังวุฒิสุดา ยกศพที่แปล ภาค ๔ หน้า ๘๙
คาถา ตัวบัน ไปแล้ว อภาส แสดง โดยอากาศ (เกจิ) อนใคร ๆ
ทรงนวย ไปตามได้โดยง่าย คำว่า น สกฺกา ไม่อาจ อญฺญู เพื่ออำนรู้
อทนสฺเนิน เพราะอันไม่เห็น ปฏินฺทุขขษะ ตั้งอันทอดทั้งรอยเท้า
ยกา นาม ชื่อนั่น เอ๋ย ชนาน้อย ทูลีโอ สนฺนิจิ นฤดี จ อ.
การสังสม อันมีอย่างสองนี้ ย่อมไม่แจ้ง เช่น ท.เหล่าใดด้วย(เย ชนา)
อิมาห ดีที ปริญญา ท ปริญญาโภชนา (โหโต) จ อช. ชน ท.
เหล่านี้ เป็นผู้มีโทษะอันกำหนดรู้แล้ว ด้วยอันกำหนดรู้ ท.๓
เหล่านี้ ย่อมเป็นด้วย เอ๋ ชนา องููููู อุฏฐปูรณี วิญฺโญ โคจโร
(โหโต) จ อ. วิญฺโญ อนมีประกาศแห่งคำอันกล่าวแล้วนี้ เป็น
อารมณ์ ของชน ท.เหล่าใด ย่อมเป็นด้วย คติ อ. การไป เตสท์
ชนาน แห่งชน ท.เหล่านั่น(เกจิ) อันใคร ๆ ทรงนวย ไปตาม
ได้โดยง่าย คำว่า น สกฺกา ไม่อาจ ปญฺญาปฏิ เพื่ออัญญูฎ
อปปญฺญายต โท ค เพราะอันไม่ปรากฎ คมนฺสุข แห่งการไปว่า(เย ชนา)
อ.ชน ท.เหล่านั่น คตา ไปแล้ว โภคฺชาสุ สในส่วน ท.ปัญฺญู๕
อิมสฺเหล่านี้ อิติ ควา อ.ภฺพ ท.ประกิ ๓ โนโนโย อ.กำนัน
ท.สดฺโส ๕ คติอ อ.คติ ท.ปญฺญ ๕ วิญฺญาณูจิตโต อ.วิญฺญาณุตติ
ท. สตฺต ๗ สตฺตวาสา อ. สตฺตวาส ท. นว ๙ นาน อิมนา นาม
โภคฺจาเสน โดยส่วนชื่อนี้ อิติ ดังนี้ เอึอวา ฉันนั้นนเทียว อิติ
ดังนี้ (คาถาปาถส) เหน่งบาแห่งพระคาถาว่า คติ เตสํ ทุนวยา
อิติ ดังนี้ ๆ