พระเทวฤทธิ์สถะ : หน้า 84/152

ประโยค - คำฉันท์พระมหามารีวง ยกที่พาแปล ภาค ๔ หน้าที่ 84 เรื่องพระเทวฤทธิ์สถะ ๑๓. ๕๙/๕๙ ตั้งแต่ โส กรียสมฺมา อนฺโตคาม เอก ก็เห็นว่า โส อายุสมา อ. ท่านผู้อายุ นั้น จริวา เที่ยว ไปแล้ว เอก วิถี สู่ณูรสายหนึ่ง อนฺโตคาม ในภายในแห่งบ้าน ปัญหาย เพื่อณิภานกวด กฎวา กระทำแล้ว ภวตถิติ ซึ่งกิจด้วยอัต จิราวา เที่ยวไปแล้ว อปล วิถี สู่ณูรสายอื่นอีก ปูน อีก อาทาย ถือเอาแล้ว กูซึ่งข้าวตาก สุกู๋ อันแห่ง หรือวิวา นำไปแล้ว วิหาร สุวิหาร ปฏิสมฺมดา เก็บไว้แล้ว (จินตฺตวา) คิดแล้วว่า ปัญหาปฏิเรสน นาม ชื่อ อ. การแสดงหึ่งบินนกทบยก นิพนธ์ เบืองมิถิม ทุกฺข เป็นทุกข์ (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดั่งนี้ ก็ติมให้ ยังวันแม้สั้นน้อย วิถีณเมตตา ให้ผ่องล่างไปสยแล้ว มนฺสสุขข ด้วยความสุขในมนฺนาม อดุล ครั้นเมื่อความต้องการ อาหารนร ด้วย อาหาร สติ มีอยู่ ปฏิญฺญติ ย่อมบัง ตุ กูซึ่งข้าวตากนั้นๆ ภิกฺขู อ. ภิกฺขุ ท. ญตา ทราบแล้ว อุฏฐานฑิวา ยกโตมแล้ว อาโรเจสิ กรมกูโลแล้ว คำดี ซึ่งเนื่อความนั้น ภาวโต แก่พระผู้มีพระภา เจ้า ๆ สตูก อ. พระศาสดา ปฏิญฺญาปฏวา แมทรงบัญญัตติแล้ว