ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ - คำฐีพระมิมาเวทธา ยกที่พี่แปล ภาค ๕ หน้า ๙๖
ความที่แห่งพีอคืออธมามเป็นคุสมและอุดม เป็นธรรมชาติลื่นไปแล้ว
อิต เพราะเหตุนี้ (โส น โร่) อ. นเรนัน หาดาวภาโส ชื่อว่าเป็นผู้มี
โอกาสอัญจ์แล้ว (โหติ) ย่อมเป็น ๆ สพพาสา อ. ความหวังทั้งปวง
อิมา นเรนัน อันนะนี้ วันดา ชื่ออาายแล้ว จตุภู มคเคน
กกตุพฤกิอุจสัส กงตุฎา เพราะความที่แห่งองค์บุคคลพิชฌากำทำ ด้วย
มรรค ท. ๔ เป็นกฎอันตรจะทำแล้ว อิติ เพราะเหตุนี้ (โส น โร่) อ. นเรนัน ชื่อว่าเป็นผู้มีความหวังอัณฑาคแล้ว
(โหติ) ย่อมเป็น ปน ก็ โย เอวรูป โนโร อ. จะมีผู้ปฏิบ่อยนผนี้ได้
โส เว นเร อ. นเรนันแล ปฎโต ชื่อว่าสิ่งแล้ว อุตมาว่า ซึ่ง
ความเป็นแห่งพระสูงสุด ปุริสสฺ ในบูรณะ ท. (อุตโตน) ปฏิวฺท- โลกฏตรุมคฤต เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มีธรรมองค์เป็นโลกตระ
อันแทนดลอดแล้ว อิติ เพราะเหตุนี้ (โส น โร่) อ. นเรนัน
ปฏสุตฌโม เป็นบูรษผู้สูงสุด (ปกสู) แห่งว่า อสุตาโส อิต ดั่งนี้
เป็นต้น (ปฐมิติณ) อันบันติต (เวทิตพฺโพ) พิงทราบ ๆ