ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คณิจฉิมพระบำปัตถุญญา ยกพี่เทพแปล ภาค ๔ หน้าที่ 22
๕. ๒๐/๐๐ ตั้งแต่ ตรุต สุทธิ อายุสมา มาหาปูโน เป็นต้นไป
สุทธิ ได้ยืนว่า ตรุต ธิกฺข ฑ เหล่านั้นหนา มาหาปูโน อา พระเดชชื่อว่าหากปีนะ อายุสมา ผู้อายุ อุทานนาวโว วิจิต ยอมเที่ยวไปเปล่งอยู่ อุทาน ซึ่งอุทานว่า อิโบ โอ สุข อ. ความสุข อิโบ โอ สุข อ. ความสุข อิ็ด ดั่งนี้ รดฺถิฺฐิวาทวิสุทธิ์านํลําภูษาํ ซานาสุ ในที่ ท. มีเป็นที่พักในกลางคืนและที่เป็นที่พักในกลางวันเป็นต้นฯ
ภิญฺญ อ.ภิญฺญ ท. อาริอูซุ กราบทูลแล้วว่า ภนฺฑ นาเดพระองค์ ผู้เจริญ มาหาปูโน อ. พระเดชชื่อว่าหากปีนะ อุทานนาวโว วิจิต ยอมเที่ยวไปเปล่งอยู่ อุทาน ซึ่งอุทานว่า อิโบ โอ สุข อ. ความสุข อิโบ โอ สุข อ. ความสุข อิ็ด ดั่งนี้ (มหาปูโน)
อ. พระเดชชื่อว่าหากปีนะ กณฺฑ มุนฺฑะ ระวะละคฺอารพุ ปรารถ ราชชูชีว์ ซึ่งความสุขในความเป็นแห่งพระราชา อุตฺโต น ของตน อิทิต ดั่งนี้ ภาคโต แก่พระผู้มีภาคเจ้า ฯ
สตฺถา อ. พระศาดา ปฏิกลามปะวา ทรงยื่นบุคคลให้ร้องเรียกมาแล้ว ฯ มาหาปูโน ซึ่งพระเดชชื่อว่าหากปีนะนั้น (ปุจิ) ตรัสถามแล้วว่า กบฺปิุน คุอ่อนปิษน กิร ได้ยินว่า ตว อ.เธอ อทินสี ปลั่งแล้ว อุทาน ซึ่งอุทาน อารพุ ปรารถ กามสุข ซึ่งความสุขในความเป็นแห่งพระราชา สงฺจิ จริงหรือ อิที ดั่งนี้ (มหาปูโน) อ. พระเดชชื่อว่าหากปีนะ (อาหฺ) กราบกลุแล้วว่า ภนฺฑ ขาแต่พระองค์ผูเจริญ ภควา อ. พระ