ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค = คำเชิญพระธีรรามที่ถูกต้อง ยกพัทเปล ภาค ๔ หน้า ๑๑๑
อรนันต์ สมบูรณ์พุทธิโช ผู้ดำรงค์เองแล้วโดยชอบ วิทยี เสธีประทับ
อยู่ ตุตก นคร ในพระนครนั้น เอกอร ในกาลบัดนี้ พาทิษ คู่ก่อน
พาทิษ ที่ ก็ โส ภาวา อ.พระผู้พระภาคเจ้าพระองค์นั้น อธา (โหติ)
ออกา ทรงเป็นพระอรหันต์ ย่อมเป็นด้วยนะเทียว อรทุตตาย ธมม์
เทเสติ จ ย่อมทรงแสดง ซึ่งธรรม เพื่อความเป็นแห่งพระอรหันต์ด้วย
อธิ ดังนี้
พาทิษ อ.นายพาทิษะ สุวาว ฟังแล้ว ก็ สิ่งวาจะเป็นเครื่อง
กล่าว เทวดา ของเทวา รัตติภาค ในส่วนแห่งรติ สรอคุณมาน โส
ผู้ฉันทะอันมิในอันสงฆ์แล้ว นักบวชฏ คำว่า ออกไปแล้ว สุปริภา
จากท่านอธิออก สุปุรภา ต้นฉบับ ในขณะนั้นเทียว ออกมาส ได้
ไปแล้ว สาวติ สู่เมืองสาวติ เอกอุตตวามสน ด้วยการพักอิสระรตร์
หนึ่ง ๆ (โตร พาทิษ) อ.นายพาทิษะนัน อภาคิ ได้ไปแล้ว มคู๋
สิ้นหนทาง วิสโชนศักดิ์ อันประกอบด้วยร้อยแห่งโขน ๒๐ สัพพ
ทั้งปวง เอกอุตติวเสนว ด้วยการอยู่พักอิสระรตร์หนึ่งนั้นเทียว จ ณ
กินแล (โตร พาทิษ) อ.นายพาทิษะนัน กุณจูโต เมื่อไป โคต ไปแล้ว
เทวดานุภาพ ด้วยอานุภาพของเทวา ๆ (เคย อาจิณ) อ.องค์อธิ ท.
บางพวก วานุตเถา ย่อกกล่าวว่า (โตร พาทิษ) อ.นายพาทิษะนัน
(คโต) ไปแล้ว พุทธานุภาพ ด้วยอานุภาพของพระพุทธเจ้า อติปี
ดั่งนี้บ้างนั้นเทียว ๆ
ปนะ ก็ สตู มัง ขนะ ในขณะนัน สุตกา อ.พระศาสดา ปัจฉิโต
เป็นผู้สถิลเข้าไปแล้ว สาวดูกี สู่เมืองสาวติ ปิณ.ทาย เพื่อบันฑพล