ประโยค - คำฉินพระมิมนวปฏิญาณ ยกฟ้าทะแปล ภาค ๔ หน้า 99 : หน้า 99/152

ประโโยค - คำฉินพระมิมนวปฏิญาณ ยกฟ้าทะแปล ภาค ๔ หน้า 99 ตาเหมือนอย่างนั้น นานครามับอ อ. ชาวพระนคร ท. อลงฉดา เมื่อไม่ได้ นึกมิด เพื่ออ้นออกไป พ อ. ในภายนอกราชัน ยิพระราชา อุตโต เว็บพนัน มารดา ให้ธรรมและสุดๆ ทิวาส ในวันที่ ๑ อาทิตย์ ได้ถวายแล้ว รัชซึ่งความเป็นแห่งพระราชา ตอสู รัชอ อ. พระราชนั้น กวา ทรงกระทำแล้ว อภิญ กุมิ ซึ่งกรณินี นิ่มพฤติฎิวา ทรงบังเกิดแล้ว วิริอีห์ ในรสรือว่าอเว อายุปริโลกน ในภาคเป็นที่สุดของแหงพระชนมายุ มหาจีรี อ. แผ่นดินใหญ่ อยู่ นี้ อูสุญนา หนาวขึ้นแล้ว โยชนมคตุ ตาน สิ่งที่อันมีโชคขึ้นเป็นประมาณ ขาว เพียงใจ ปฏิวา ทรงไหมแล้ว นิรย ในนรก ตาเพียงนั้น ฤดู เคลื่อนแล้ว ตวติ นิรโย จาก นรกนั้น กตควา ว่าแล้ว ปฏิวุณี ซึ่งปฏิวุณี ญญาณสุา มัยท้อง มาติ ของมารา เอกสาลอเอ นั้นนี้เทียว วสีย อยู่แล้ว อนุโคฤยสุ มี ในภายแห่งท้อง วส.สาน สันปี ท. สถฺ ๑ สุตมาสิกาปนิน อันยิ่ง ด้วยเดือน ๓ นิปุซิ นอนแล้ว ตีริน บวช โยภิบุญ ที่ปากแห่ง กำเนิด กิจสาน ลิสมัคร ท. สถฺ ๙ อนุจิวุ จตุานุ จุตพวารา (อดุตนา) ปีที่ดุตา เพราะความที่แห่งช่องอันน้อย ท. ๔ เป็นช่องอันดบปิด แล้ว ๆ ภกุเจน ดูก่อนภิญญา ท. ศิลิ อภิญูช่อว่า ศิลิธี ปิโดวา ใหม่แล้ว นินร่า ในบาร คอตก กาล ลิสมัครอนมีประมาณเท่านี้ ตท นะจิ อุปธิรวา (อดุตนา) คีหาคุณมนุษย์ เพราะกรรมอึอ อันตนล้อมแล้วอีดเอาแล้ว ซึ่งพระนคร ในกาลนั้น คหฤาอึ คือ