พระมนตรีทฤษฎี - แปลประโยคจากคำฉัตร : หน้า 77/152

ประโยค ๒ - คำฉัตร พระมนตรีทฤษฎี ยกที่พึ่งแปล ภาค ๔ หน้า ๗๗ พึ่งไปไซร้ น คมิสุตี จักไม่ไป ปรี ฯ ราน สู้ที่อื่น มามากนกนุโต จากซอกชื่อวามมามะ อิติ ดั่งนี้ ๆ ก็ ได้แก่ว สุตา อ.พระศาสนา ปฏิวา เสด็จถึงแล้ว ฯ ก็นุรั ชึ่งซอกใด ววดเวท ยมอัครว่า คุมเหอ อ.เธอ ท. ปฏิวัดตก จากกลีเฉพาะ อิติโ ตนโต จากนี้น์ คุมเหอ อ.เธอ ท มา ปมชุตด ฑ อย่าประมาณแล้ว อิติดังนี้ กัญญา กะวิภ ท. (อุตฺตนา) นิวัตตตุพฤตตปก ผู้สมควรแล้วกว่าว่ามาเป็นกัญญีผู้อื่นพระองค์พึงให้ กลับ ปุน อีก สา กนุราร อ.ชอกัน (โลกัน) อันชาวโลก ท วัจฉิติ ย่อมเรียกว่า มามากนกนุโตะ อิติดังนี้ เอต วงน อ.คำนั้น (เถริ ภูฏุ) อนภิญญ ท. เหลา้นั้น สนสรา ฐุด่อ กล่าวหมดแล้ว ดัง มามากนกนุโตร ซึ่งออกชื้อว่า มามาเท่านั้น ฯ สตากิ ปี แม็ อ.พระศาสนา ปุกมณฑ์ เสด็จหลิกไปอยู จาริก สู่พระจักร จินตสา ทรงพระดำริแล้วว่า มนุสโโกวิโย อ. โกวิกแห่งมนุษย์ ท.อุณฑรส ๑๙ วสนติ อยู่ อนุโฑ จ ในภาย ในด้วย พิธี จ ในภายนอกด้วย อิมัสตุ มนฺเต ในพระนครนี้ ภิกขุผู้ คนดูพู อ.อนภิญญ ท. พึ่งไป มุจคลามุคคลูฐานสุ ในที่เป็นก็ระทำซึ่งนามงามและงานมิใชงาม ท. โทศิ ย่อมมี มนุสาสน์ แท่มมนุษย์ ท. (เมย) อันเรา น สกกา ไม่อาจ กาถฺ