ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉีพระธีมมาพุทธถอด ยกพัทธเปล ภาค ๔ หน้า ที่ 138
เรื่องสังจิสามเณร
๒๖. ๑๒๔/๑๔ ตั้งแต่ กิจผรินาอาน โสรเชษฐ์โก เป็นต้นไป
กิจผรินาอาน ในภาคนี้ที่สูงรอบแห่ง กิจ โสระเชษฐ์โก อ.
โสรเชษฐ์ที่สุด อู่พุทธเหวา ชักออกแล้ว อีส ซึ่งตาม อุปสงค์มิ
เข้าไปหาแล้ว สามเณร ซึ่งสามเณร ๆ สามเณรโตร อ. สามเณร
นิสิมาโมโน เมื่อจะนั่ง มาน่า สามเณร ชีวา ว นิสที นั่งเข้าแล้ว ซึ่ง
อานเทียว ๆ โสรเชษฐ์โก อ. โสรเชษฐ์ที่สุด อีส ยงคาบ ปริวุตตวา
ให้เป็นไปรอนแล้ว ปลดสิ ยงคาบให้ด ไปแล้ว นบเณ ที่คือ สามเณรส
ของสามเณร ๆ อีส อ. ดาบ นิมิตวา น้องแล้ว ปรัช กระทบแล้ว
ธาร ซึ่งคม ธาราย ด้วยคม ๆ โอ โสรเชษฐ์โก อ. โสรเชษฐ์ที่สุด
นั่น มูอาโมโน สำคัญอยู่ว่า อ๋อ เราน ปรัช ไม่ประหารแล้ว
สมบูร โดยชอบ อิติ ครับ กฎา กระทำแล้ว ตี อีส ซึ่งตามนั้น
อู่ ให้ตรง ปรัช ประหารแล้ว ปูน อีก ๆ อีส อ. ดาบ เวชยามโน
มัวนอยู่ อมาส ได้ไปแล้ว ธู มูล สู่โคนแห่งคาม ตาลปัตติ วิ
รวกัน อ. ใบของตาล ๆ
หิ จริงอยู่ (ปุกโล) อ. บุคคล อาจารนโต้นปี แม้ทับลงอยู่
สามเณร ซึ่งสามเณร สินรุณา ด้วยภูเขาชื่ออีสรุณ ปถมิ กาล ในภาค
นั่น สมุตโต นาม ชื่อว่สามารถ มารุต เพื่ออันยังสามเณรให้ตาย นกฏิ
ยอมไม่มี ปลูก จะกล่าวไปใจ (ปุกโล) อ. บุคคล (ปุรณโต)
ประทะอยู่ (สามเณร) ซึ่งสามเณร อสินา ด้วยคาบ (สมุตโต นาม)