การกระทำและผลของความผิด : หน้า 92/152

ประโยค๒ - คำฉิฐพระมิมาทุจริต ยกฟ้าพิณแปล ภาค ๔ - หน้า 92 ดินหรือ อินทิริลิสโต วา หรือว่าแกเสี่ยเป็น ตกุต กรรณ ในเพราะ การกระทำนัน ยา ผิด ฉินใด ภูญ อ. ภิญญ จิณาลาว ได้แล้ว โย๋ ยิ่ง ไปดุ ตาม ชื่อว่าเป็นผู้งที่ (อดุตโณ) อุปฐิ โลกธรมมิติ อมภูปิยกวน เพราะความที่แง่คนเป็นผู้อน โลกธรรม ท.๔ ให้ หวั่นไหวได้ สุขภูโต ชื่อว่าเป็นผู้มีรัตนดี วฏตาน สุขทราย เพราะความที่วร ท.เป็นธรรมชาติงาม (โหโต) ยอมเป็น โส ภิญญ อภิญญนั่น (ชนษ) ครั้นเมื่อชน ก. โรณตรสู กระทำอยู่ สุกกา จึ่งการสักการะ องค์กฤก จึ่งการไม่สักการะ นอา อนุรุฌมดี ยอมไมยินดีนั่นเทียว น วิฐชุดติ ยอมไมยินร้าย ว่า อิ่ม ชนา อ.ชน ท.เหล่านี้ สุกกาโรนุตติ ยอมสักการะ มึซึ่งเรา ฐติญา ปัจจุเถติ ด้วย ปัจจัย ท.๔ ปด่านี้ อาณา ที่แท้ (โส ภิญญ) อ. ภิญญู บริสุโป ม จ เป็นผู้สมด้วยแผนดินด้วย อินทภูปลุโม่เจาะ เป็นผู้เปรียบด้วย เสาเสื่อ นั่นเทียวด้วย โหติ ยอมเปน อืออา ฉนันนั่นเทียว ๆ เหมือนอย่างว่า รกโท โหรุ่งง่า อปกาคุ อปตอนภน ไป ปราศแล้ว ปลนโทโโก เป็นห้วงน้ำมีอันโลแล้ว โหติ ย่อมเป็น ยาา ผิดใด (โส จิณาสวักกู) อาภิญญูผู้มีอสละสิ้นแล้วนั่น อุปคฤกทุกโม ชื่อว่าเป็นผู้มีกาเลสเพียงดังว่าเปิดกมไปปราศแล้ว รากฏทุกทิศ กูทุกเมน ด้วยกิเลสเพียงดังว่าเปิดกม ท.มีกิเลสเพียง ดังว่าเปิดกมก็จะเป็นต้น (อดุตโณ) อุปฤกฤสตาด ยเพราะ