ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๒ - คำฉันพระบำปัฏฐ์ ยกที่พี่แปลภาค ๔ หน้า ๕๐
ลงบูติ ย่อมบ่มเพ็ญ น หามได้ ปณติภูติ
อ. บัณฑิต ท. สุขข อวา ทุกข์น ผจญา ผู้อื่น
สุขหรืออันทุกข์ ถูกต้องแล้ว น ทาสุขินี ย่อม
ไม่แสดง อุจฉาวิ อาการี ซึ่งอารา ทั้งสูงทั้งต่ำ
อิติ ดังนี้ ๆ
(อิติ โอ) อ.อรรถว่า สุพพรเมสุ ในธรรมทั้งปวง ท.
ปณฺฑขุนธิภาพเทส ทอดาฯ ด้วยธรรมมินิ ๒ เป็นต้น (อิติ) ดังนี้
ตกคุ ปกสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปกสุม) แห่งว่า สุพฤกษ
อิติ ดังนี้ ๆ
สุขิปติ อ. บรุษดี ท. สุปลิรา อิติ ชื่อว่าสัตตรบูฐ ๆ
(อุโฑ) อ.อรรถว่า (สุขปริสา) อ.สัตตบูร ท. อปฺปุตฺ-
มนฺตา เมื่อร่าไปปราศ (อนุราศี) ถึงความกำหนัดด้วยอำนาจ
แห่งความพอใจ อรหตุญฺญา สิ่งอำนำบรรลุ แล้ว
ด้วยอรหัตมรรค วิชหนติ ชื่อว่าย่อมเว้นจาก ฉนทราศ ซึ่งความ
กำหนัดด้วยอำนาจแห่งความพอใจ (อิติ) ดังนี้ (ปกสต) แห่ง
บทว่า วชนุตติ อิติ ดังนี้ ๆ
(อิติ โอ) อ.อรรถว่า กมณุเขา ภูใครอยู่ กม เถิงาม ท.
ถามเหตุ เพราะเหตุแห่งกาม คือว่า กามการณา เพราะกามเป็น
เหตุ (อิติ) ดังนี้ (ปกสต) แห่งว่า น กามา อิติ ดังนี้
(อิติ โอ) อ.อรรถว่า สนฺโต อ. สัตตบูร ท. พุทธาโย