ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒- คำชี้พระมงปุจฉาก ยกที่พแปล ภาค ๔ หน้า 34
อันเป็นที่ทำไว้สมณะมงสุญ ซึ่งสมณะธรรม ปฏิบตอต อ แทงบุคลผู้มีบุญ เทวปฏิบตอ อ. เทพบูร ฉนโท ชื่อว่าพระจันทร์ (อากาศดูวา) คำ มาแล้ว อนุญบูทธ์ ซึ่งศบทเดนพระจันทร์ (คุณี) ยิดเอาแล้ว เทวปฏิบตอ อ. เทพบูร สุริโย ซึ่งว่าพระอาทิตย์ สุริมนุทตน อากฏ- ติวา ว คำมาแล้ว ซึ่งมนตลกดนแนงพระอาทิตย์เทียว คณูิ ยกเอาแล้ว มหาราชา ท้าวมหาราช ท. ดุตาโร ๔ คณะทิฐู้ ยิดเอาแล้ว อารกูบ ซึ่งอรารกา ตุตูกม ฉนับนี้ในทิต ๔ วิหารปวน. ไบไปใกล้ต่อวิหาร เทวราช อ. เทวาดผูพระราชา สุกโก พระนามว่าสักกา อณคุณวา เสด็จนแล้ว คณุิิ ทรงยกเอาแล้ว อารกูบ ซึ่งอันอารักขา ปฏุกสตอ เพื่อนบุตร มม ของเรา ทวาร โกฎเฌก ที่ซื่อแห่ง ประดอ ปุณิตตา อ. นันทิต, ท/สาวา เห็นแล้ว เนติกา มาติกา อุทก หรุนด ฯ ซึ่งอูนูไบ้น้ำ ท. ผู้นำไปอยู่น้ำ ด้วยเหมืองค่อย อุตฺครา อุสุา อุสุ กโรนเต ฯ ซึ่งนายชางคร ท. ผูกรทำอยูึ่ง ลูกครให้เป็นของตรงด้วย คณุิิา ทารุิ ุ ฯ ซึ่งนายชางถูก ท. ผฺูกอยูซึ่งไม้ ท. ด้วย คณุิิา ถือเอาแล้ว เอตกตำ การณซึ่งเหตออันมีประมาณเท่านี้ (กุวา) กระทำ อามรมคณ์ ให้เป็นอามรมคณ์ ทมูฎา ทรมานแล้ว อดตานึ่ง ซึ่งตน อรหดู ดอทก คณุิิา ยอ่ม