ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคโดย : คำฉันธรรมมพุทธิโส ภ ค ๕ - หน้าที่ 102
โช คมุทภาพจิตปุรีสี อ.บุรพี่มี่กรมอาแดงนั้น เรวี่ ทิสฺวา ว
เห็นแล้ว ซึ่งพระเณรเทียว ปลนุ่นฉิจโต ผู้มีจิตอ่อนเสมอไว้แล้ว จินตสี
คิดแล้วว่า โจราตกญ่ม อ.กรรมของบุคคลผู้ทำโจร มยา อันเรฯ
กัด กระทำแล้ว จิริ สินกาลนาน มนุษสา อ.มนุษย์ ท. พท มาน (เมยา) อันเราม มาริตา ให้ตายแล้ว อาทินิ ในกาลนี้ จิราวุค อ.ข้าว
ยาถวดอ้อยด้วยน้ำมะ (ปลุกเลน) อนุบุคคล ปฏิญาณ ตระเตรียมแล้ว
เคเห ในเรือน แม่ ของเรา ๆ องค์ ผูว์โร อ.พระเณร อนุฏิวา
มาแล้ว จิตใจ ยืนอยู่แล้ว เคหาวาร ที่ประตูแห่งเรือน มม ของเรา
อาทินิ ในกาลนี้ มยา อยูสงสุ เทยมูม ทำตุ อ. อนเราฉวยซิ่ง
ไทยธรรม แก่พระผู้เป็นเจ้า วกุฏิ ยอมครูฎ ดั่งนี้ อนุฏวา
นำไปปราบแล้ว ยาคุ ซึ่งข่าวมาถู คืบ อนุบุคคลตั้งไวแล้ว ปรุโต
บ้างหน้า อุปปลากิมิวา เข้าไปแล้ว อรึ่ ซึ่งพระเณรฯ
ใริ ครั้งนั้น อาชุมาโโย อ. อัยยศัย พลวา อนิกรมัง ปาติฺ
เพื่ออำนิฺ คิริยางู ซึ่งข่าวอุฌินอีด้วยน้ำมะ
ปลด ในบาตร อาทิตย์จิตรา ราดแล้ว นวลปิ ซึ่งเนยใสอันใหม่
วิรามโน อุจฉโล ได้ยืนอยู่แล้ว เกริ์ ซึ่งพระเณรฯ
อัต ครั้งนั้น อุชลามโย อ. อัยยศัย พลวา อนิกรมัง ปาติฺ
เพื่ออำนิฺ คิริยางู ซึ่งข่าวอุฌินอีด้วยน้ำมะ อิโล ได้ยืนแล้ว อุต
คมพากิจกริสสต แก่บรุงผู้มีเทาอันแดงนั้น (อดตุน จิริยาคมา)
อุกฺฺฏภูทพฺพย เพราะความที่แห่งข่าวอุฌินอีด้วยน้ำมะ เป็นของ
อันตนไม่เคยได้แล้ว ที่รุดที สันสาร์นาน ๆ เถิร อ. พระเณร