ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๒ คำสมเด็จพระบรมฯท่านถูกฉบับ ยกศพที่แปล ภาค ๔ หน้า 73
เป็นผู้เดินไปสู่ทางไกลยาว (โหน์ติ) ย่อมเป็น (ดาว) เพียงนั้น
วัฏฎะสุต (อุตตนา) อบนิตดตา เพราะความที่แห่งวัดวะ เป็นสุขภาพ
อันคนไม่ให้ล้นไปแล้ว (อดิ) ดังนี้ ๆ
โสตดานนาทโยอภิฐุปถาค อ. พระอภิญญาภ ค. เม็ม
พระโสตดานนเป็นต้น อทกิจาเออ เป็นผู้เดินไปสูทางไกลยาวนั่นเทียว
(โหน์ติ) ย่อมเป็น ๆ ๆ นนาส่วน จินาลาโล อ. พระปิยะสพ
วัฏฐู เขเปตวา จิตติ ผู้วังวุฒะให้ล้นไปแล้ว ดำรงอยู่แล้ว คทุตฐา
นาม ชื่อว่าเป็นผู้มาทางไกลตวอ่อนถึงแล้ว โหติ ย่อมเป็น ๆ ตสูส
จินาลาสุส แก่พระจินดาสนั้น คตาภินโน ผู้มาทางไกลยาวอันถึงแล้ว ๆ
(อุตโต) อ. อรรถว่า วิโสกสุส ผู้ชื่อว่าอำพลยแล้ว ขนุทรทุมมสุ
ในธรรมมีบัณฑิติว่า ทุ สพฺเพส ทั้งปวง (อิติ) ดังนี้ (คาถาปกาสุ)
แห่งจากพระคาถาว่า วิโสกสุส สุพีริ อิติ ดังนี้ ๆ
(อุตโต) อ. อรรถว่า สพุปะฤตูพสูด ชื่อว่าสมโลสเสเป็น
เครื่องอาจรัดทั้งปวงอันจะได้แล้ว ชุนาน คุนาคา ปิหนดตา เพราะ
ความที่แห่งกิเลสเป็นเครื่องรัดรัด ท. ๕ เป็นสภาพอันตนละได้ขาด
แล้ว (อิติ) ดังนี้ (คาถาปกาสุ) แห่งจากแห่งพระคาถาว่า
สุพุณาคุณปุโปหินสู อิติ ดังนี้ ๆ