คำฉุทธรรมและการชนะกิเลส : หน้า 126/152

ประโยค- คำฉุทธรรมมาทฐถูกฏอ ถกลั เปล ภาค ๔ - หน้าที่ 126 เป็นอาการประเสริฐว่า (โหติ) ย่อมเป็น น หมาได้ ปน ส่วนว่า โดย ปุคคลใด องคดี ย่อมชนะ อุตตาน ซึ่งตน กิเลสหยาน ด้วยการชนะซึ่งกิเลส ชัย อ. ความชนะ คสสุ ปุคคลสุ แหงคนบุคล นัน เสยโย เป็นอาการประเสริฐว่า (โหติ) ย่อมเป็น ห เพราะว่า โกจิ อ. ใคร ๆ น สุกโกติ ย่อมไม่อา กำคี เพื่ออันกระทำ ชัย ซึ่งความชนะ ตน นั้น ปราชัย ให้เป็นความแพ้ อิต ดั่งนี้ อนุสัญญี บุคคลา ทมุน เทสนโต เมื่อจะทรงสู้ต่อ ซึ่งอนุสัญญี แสดงซึ่งธรรม อาทิ ได้ทรงภายแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท.อิ เร เฉล this text is unclear here อดต์ หวา อ. คนเดช ชิต อนบุคคลชนะแล้ว เลยโย เป็นสภาพประเสริฐว่า (โหติ) ย่อมเป็น อ ส่วนว่า ปชฌ อ. หมืนสัตว์ อิตรา นอกนี้ ยา ยะ นี้ได้ (ชิต) พึงเป็นหม้ออเนบุคคลนะแล้ว (ภายยโย) พึงเป็น (ดำ ชิต) อ. ความชนะนั่น (ตสตา ปาย) แห่งหมู่สัตว์วันนั้น (เลยโย) เป็นความชนะประเสริฐว่า (โหติ) ย่อมเป็น (น) หมาได้ (ทิ) เพราะว่า เทวา อ. เทพ นอกจาก กิริยา พิงกระทำไม่ได้ มาร อ. อรึ อ มาร สห พร้อม พระบุณา ด้วยพรหม น อรึ อิง กระทำไม่ได้ ชิต ซึ่งความชนะ ชนฺดุโน แห่งสัตว์ เกิด อุตตานดูสุด ผู้อื่นอันฝึกแล้ว โปลสุด ผู้