คำฉิ พระมัญจาริยา ทุฏฐา : หน้า 69/152

ประโยค๒ - คำฉิ พระมัญจาริยา ทุฏฐา ยกฟ้าฟลายปลดา ภาค ๔ - หน้า ๖๙ เกม จงนําไป มิ ชึ่งเรา ตกดุ ชีวกมุพวน ในชิวิตมวลนั้นเกิด อดิิ์ ดั่งนี้ ๆ ภิกข อ. ภิกษุ ท. อาทิตย์ พาเอาแล้ว ภาวะนั้น ซึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้า อนุตส ได้ไปแล้ว ชีวกมวล สู่ชีวกมวล ๆ ชีวโก อ. หมอชีวก ณฺฎา ทราบแล้ว ดํ ปวดดี ซึ่งความ เป็นไปนั่น คุณฺวา ไปแล้ว สนฺดิ คี สํ่า กับพัง สตฺ ของพระ ศาสดา ทุฏฺวา อายแล้ว ติดินเภสัช ซึ่งมาส้องอันกล้า วนปฏิภูมิปฺถูต เพื่อประโยชน์แก่ฉันท์แสน ซึ่งเจริญ พนฺธิวา พนฺธิวา มนฺฑิวา พนฺธิวา พนฺธิวา อโร ( ได้ทราบทูลแล้ว เอตฺ วนฺดํ ซึ่งดำนี้ว่า มนุษย์ ข้าแต่พระองค์ ผู้อธิษฐาน เกสวํ อ. เกสซ มยา อันข้างพระองค์ ก็ดํา แล้ว เอกสูต มนุษสุตสฺ สํมนุษยินกนึ่ง อนุตโมนร ในภายในแห่ง พระนคร อํ อ. ทําพระองค์ คุณฺวา ไปแล้ว สนฺดิ สํ่าน ศกสํ มนุษสุตสฺ ของมนุษย์นั้น อาคมสาส า มยา อิทํ เภสํ อ. เกสชํ ตุจฺจ จงตั้งอยู ( มย) พุทธานุเม ออ โท ทําเนอง แห่งแผนฺลํบํ พันพระองค์แล้วนั่นเทียว ยาว เพียงใด อาคมา แต่กามา มม มํ แห่งพระองค์ อดิ ดั่งนี้ สตฺวา กระพระศาสดา ๆ โส ชีวก อ. หมอชีวกนั่น คุณฺวา ไปแล้ว กวณฺฎา กระทํแล้ว กุตฺพุพากูติ ซึ่งกิจอันคนดีงกระทํา สุตฺสุ ปริสุทฺสา แก่นุรํนั่น อาคุณฺนฺโต มาอยู่ ปีหนเวลาน ในเวลอันเป็นที่ปิด ทวาร์ ซึ่ง ประกษ ณ สมปาปญฺ ไม่ถึงพร้อมแล้ว ทวาร์ ซึ่งประกษ ฯ อด ครั้งนั้น เอตฺ จินฺตนํ อ. ความคิดนี้ว่า โอ โอ โอ โย อุ ํ อ.เราใด ทุตวา ถวายแล้ว ติดิบสังสัช ซึ่งสังสักกัลย