ประโยคที่เกี่ยวกับคำฉิมพระม์ : หน้า 62/152

ประโยค๑ - คำฉิมพระม์มาปฏิรูป ยกศพที่แปล ภาค ๔ หน้า ๖๒ เรื่องอันค้นควุกภิญา ๑๓. ๕๔/๕ ตั้งแต่ โกศลฤา รูมิ ปญฺญาสฏา ภิกฺขุ วสุี เป็นคันไป ก็ ได้ยินว่า ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุ ท. ปญฺญาสฏา ผู้มีร้อยหัวเป็น ประมาณ วสุีวา อยู่แล้ว วสุี ตลอดพรรษา โกศลรฺฐุ ในแว่นแคว้น ชื่อว่าโกศล วุฒวุฒ ผู้มีพระอรรถอยู่แล้ว (มโนคตวา) ปริยา กันแล้วว่า มย อ.รา ท. ปญฺญาสาม จักฟ้อน ฉกหัว สกุณี ซึ่งพระศาสตา อิต ดั่งนี้ คุณวุฒ ไปแล้ว เชดวน สุพระเคราะห์วัน วนฺสิฺววา ถวาย บังคนแล้ว สกุณี ซึ่งพระศาสตา นิสีทสุ นั่งแล้ว เอกมนด์ ณ ส่วนสุดข้างหนึ่ง ฯ สกุณี อ. พระศาสตา นิสารฺตวา ทรงภิราณแล้ว เวรีย- ปฏิปํก ขิงธรรมอันเป็นปฏิปํกต่อความเมาะระพฤติ เตส ภิกฺขุ แห่งภิกฺขุ ท. หลานนั้น เทสนนฺโต เมื่อจะทรงแสดง มงม ซึ่งธรรม อภิส ได้ทรงภาณฺติแล้ว คาถา ซึ่งพระศาสตา ท. อิมา เหล่านี้ว่า ปฏิทโต อนฺนิติติ วิปฺไม จะขาดแล้ว ธมฺมิ ซึ่งธรรม กุณู อันดา (นุกมิตฺวา) ออกไปแล้ว โอกา จากอาลัย อาคมุม อายต์แล้ว อโนจี ซึ่งธรรมอันหาอายัมได้ สุก๺ ฐมมิ พิยังธรรมอันขาว ภาวะ พึงให้เจริญ ทุรํ