คำสอนเกี่ยวกับพราหมณ์และกรรม : หน้า 125/152

ประโยค- คำฉันพรหมจากที่ถูกอจาก ภาค 4 - หน้า 125 อ. พระศาสดาว (อา) ตรัสแล้วว่าพราหมณ์ดูค่อมพราหมณ์เอว อ. อย่างนั้น อุฏฐานตุชานโก นาม ปุกโล อ. บุคคล ชื่อว่า ผู้ซึ่งความเจริญและเหตุมีไวความเจริญ สติใส ผู้จับกับ มยา ด้วย เรา นฤดี ยอมไม่มี อดีดี ดังนี้ ๆ อ. ครั้งนั้น สตฤา อ. พระศาสดาว อุปาธรดา ทรงใครร่าคุณ แล้ว อชุมสาย ซึ่งอธิษฐาน อสูร พราหมณ์สุ สะแห่งพราหมณ์นั้น ปุจิ ตรัสถามแล้วว่า พราหมณ์ดู คุ่อนพราหมณ์ ตู้ อ. ท่าน จิวิส ย่อน เป็นอยู่ เกน กมมุน ด้วยกรรมอะไร อดีดี ดังนี้ ๆ (พราหมโณ) อ. พราหมณ์ (อา) กราบทูลแล้วว่า โคดม ๆ แต่พระโคม โก ผู้เจริญ อะ อ. ข้างพระองค์ (ชีวาม) ย่อมเป็นอยู่ ชูตามมุน ด้วย กรรมคือการเล่นช้างกะ อดีดี ดังนี้ ๆ (สตฤา) อ. พระศาสดาว (ปูจิ) ตรัสถามแล้วว่า ปัน ก็ ชโย อ. ความชนะ โหติ ย่อมมี เท แก่นท่าน กี้ หรือ (อุทาหู) หรือว่า ปราชโย อ. ความแพ้ (โหติ) ย่อมมี (เท) แก่ท่าน อดีดี ดังนี้ ๆ (สตฤา) อ. พระศาสดาว (วจนะ) ครั้งเมื่อคำว่า ชโยา อ. ความชนะบ้าง ปราชโย่อ อ. ความแพ้ง (โหติ) ย่อมมี (ม) แก้ข้างพระองค์ อดีดี ดังนี้ (เทน พราหมเมน) อันพราหมณ์นั้น วุตเต กราบทูลแล้ว วดวา ตรัสแล้วว่า พราหมูน คุ่อนพราหมณ์ เอโอ ชุบปราชโย อ. ความชนะและความแพ้นัน อุปมตตโก เป็น อาการมีประมาณน้อย (โหติ) ย่อมเป็น ชโย นาม ชื่อ อ. ความ ชนะ ปร ปูคิค ชินนสุด สะแห่งผู้ชนะอยู่ ซึ่งบุคลอื่น เสยโย